اعزام سریع به محل حادثه و ارایه کمک با پهپاد واکنش سریع ممکن شد
محققان یک شرکت دانش بنیان آمریکایی پهپاد واکنش سریعی ساخته است که می تواند در ماموریت ها به آتش نشان ها، نیرو های پلیس و فوریت های پزشکی یاری برساند.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری لاکو به نقل از نیواطلس، این پهپاد که «رِسپاندر» «Responder» نام دارد توسط شرکت «برینک» «Brinc» در سیاتل ساخته شده است.
این پهپاد خودران به چراغ ها و آژیر و آرایه ای از دوربین اپتیکال HD با زوم 40 برابری مجهز است. همچنین دوربین تصویربرداری حرارتی، نورافکن، یک سامانه ارتباطی دو طرفه شامل بلندگو و میکروفون از دیگر تجهیزاتی است در این کوادکوپر تعبیه شده. سامانه ظرفیت باربری نیز به پهپاد اجازه می دهد تا وسایل نجات دهنده ای مانند داروی تزریقی اِپی پِن، دستگاه شوک خارجی خودکار، جلیقه نجات و نالوکسان (برای درمان مصرف بیش از حد مواد مخدر) را حمل و رها کند.
قرار است چندین رسپاندر در سراسر شهر مستقر شوند و هر یک از آنها وقتی که استفاده نمی شود، در داخل «لانه شارژ» ایستگاه رسپاندر رباتیک نگهداری شود.
هنگامی که یک تماس درخواست کمک به اعزام کننده مربوطه ارسال می شود، اوپراتور نزدیک ترین رسپاندر موجود را به محل مورد نظر می فرستد. براساس گزارش های منتشر شده، این پهپاد می تواند در کمتر از پنج ثانیه از ایستگاه شارژ خود بلند شود. بسته به شرایط، ممکن است یک گروه واکنش سریع انسانی با سرعت کمتری نیز اعزام شود.
همانطور که پهپاد در مسیر است، یک تصویر زنده از دوربین های آن از طریق 4G به سازمان امدادرسان مربوطه منتقل می شود که در مرورگر LiveOps مخصوص سامانه قابل مشاهده است. هنگامی که پهپاد به محل مورد نظر رسید که در حالت ایده آل بیش از 70 ثانیه طول نمی کشد، کاربر از مرکز مربوطه می تواند با استفاده از سیستم ارتباطی دو طرفه پهپاد با فرد یا افراد آسیب دیده گفتگوی بلادرنگ داشته باشد.
این مکالمه ممکن است شامل ارایه دستورالعمل هایی در مورد استفاده از داروی تزریقی اِپی پِن و دارو های دیگر و یا می تواند مستلزم کاهش تنش یک موقعیت بالقوه خشونت آمیز باشد. تخمین زده می شود که برای تقریبا 25 درصد از حوادث، نیازی به اعزام یک تیم انسانی واقعی وجود ندارد.
گفته می شود که این کوادکوپتر می تواند هر بار تا 42 دقیقه پرواز کند و یک بار شارژ کامل باتری آن 40 دقیقه طول می کشد. پهپاد می تواند به صورت مستقل و خودکار پرواز کند (با کمک سیستم جلوگیری از برخورد از جلو) یا از راه دور کنترل شود. در مورد دوم، می توان آن را یا در محل با استفاده از یک کنترل از راه دور دستی یا از مرکز اعزام هدایت کرد.
