انواع دستگاه ماینر اتریوم

اگه دنبال خرید یا شناخت انواع دستگاه ماینر اتریوم هستی، باید یه خبر مهم رو بدونی: بعد از مرج اتریوم، دیگه نمی شه مثل قدیم با دستگاه های ماینر، ETH استخراج کرد! اما نگران نباش، هنوز هم کلی راه هست که بتونی اتریوم به دست بیاری.

مدت ها بود که استخراج اتریوم با دستگاه های ماینر مخصوص یا کارت های گرافیک قدرتمند، یکی از راه های جذاب برای کسب درآمد از دنیای رمزارزها به حساب می اومد. خیلی ها، چه حرفه ای و چه تازه کار، دوست داشتن با خرید انواع دستگاه ماینر اتریوم، سهمی از این کیک بزرگ داشته باشن. اما همون طور که می دونی، دنیای کریپتو همیشه در حال تغییره و اتریوم هم از این قاعده مستثنی نیست.

با یه به روزرسانی بزرگ به اسم مرج (The Merge)، شبکه اتریوم کلاً تغییر مسیر داد و دیگه اون سیستم قدیمی استخراج معنی نداره. پس اگه الان داری دنبال بهترین ماینر اتریوم یا قیمت ماینر اتریوم می گردی تا اتریوم استخراج کنی، باید بگم که احتمالاً داری دنبال چیزی می گردی که دیگه برای ETH کار نمی کنه! اما این به این معنی نیست که همه راه ها بسته ست. اتفاقاً کلی فرصت جدید و هیجان انگیز برای کسب اتریوم پیش اومده که شاید حتی از ماینینگ قدیمی هم بهتر باشن.

تو این مقاله قراره با هم به این سفر بریم که بفهمیم چرا دیگه استخراج سنتی اتریوم تموم شد، چه دستگاه ماینری دیگه برای ETH کاربرد نداره و از همه مهم تر، چه راه های جدیدی برای به دست آوردن اتریوم در سال ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ پیش روی ماست. آماده ای؟ بزن بریم!

پایان دوران «دستگاه ماینر اتریوم» برای ETH – چرا و چطور؟

شاید برات سوال باشه که چی شد اصلاً این اتفاق افتاد و چرا دیگه نمی شه با انواع دستگاه ماینر اتریوم، این ارز رو استخراج کرد؟ قضیه برمی گرده به یه تغییر اساسی و بزرگ تو قلب شبکه اتریوم که بهش می گن مرج. قبل از اینکه به راه های جدید برسیم، بیا ببینیم داستان این تغییر از کجا شروع شد و چی شد که دوران ماینرهای اتریوم برای ETH تموم شد.

تحول اتریوم: از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS)

قبلاً اتریوم مثل بیت کوین از یه سیستمی به اسم اثبات کار یا Proof of Work (PoW) استفاده می کرد. تو این سیستم، ماینرها با استفاده از دستگاه های قوی و پرمصرف (مثل کارت های گرافیک یا ماینرهای ASIC که بهشون می گفتن دستگاه ماینر اتریوم) باید یه سری معادلات پیچیده ریاضی رو حل می کردن. هر کی زودتر حل می کرد، حق اینو داشت که بلوک بعدی تراکنش ها رو به شبکه اضافه کنه و در ازاش، پاداش اتریوم می گرفت. این فرآیند هم امنیت شبکه رو تأمین می کرد و هم باعث تولید اتریوم های جدید می شد.

ولی PoW یه ایراد بزرگ داشت: مصرف انرژی خیلی بالا بود. تصور کن هزاران و حتی میلیون ها دستگاه ماینر اتریوم همزمان دارن با تمام توان کار می کنن تا معادلات رو حل کنن. این یعنی کلی مصرف برق و نگرانی های محیط زیستی. برای همین، توسعه دهنده های اتریوم تصمیم گرفتن شبکه رو به یه سیستم جدید به اسم اثبات سهام یا Proof of Stake (PoS) منتقل کنن.

رویداد «مرج» (The Merge): خداحافظی با ماینینگ سنتی

توی سپتامبر ۲۰۲۲، این اتفاق بزرگ افتاد و اتریوم با موفقیت کامل از PoW به PoS کوچ کرد. به این تغییر بزرگ، مرج می گن. مرج مثل این بود که یه موتور بنزینی رو از ماشین اتریوم دربیاری و یه موتور برقی پیشرفته بذاری جاش! از اون لحظه به بعد، دیگه هیچ ماینری نیاز نبود که با دستگاه های پرقدرت و پرمصرفش معادلات رو حل کنه. پس تمام انواع دستگاه ماینر اتریوم که قبلاً برای استخراج ETH استفاده می شدن، عملاً بیکار شدن.

حالا تو سیستم PoS، دیگه ماینر نداریم، به جاش اعتبارسنج (Validator) داریم. اعتبارسنج ها کسانی هستن که یه مقدار مشخصی اتریوم (حداقل ۳۲ ETH) رو تو شبکه قفل می کنن (که بهش می گن استیکینگ). با این کار، اونا تعهد می دن که صادقانه به امنیت شبکه کمک کنن و تراکنش ها رو تأیید کنن. در ازای این تعهد و مشارکت، پاداش اتریوم می گیرن. این سیستم هم مصرف انرژی رو فوق العاده کم می کنه (تقریباً ۹۹.۹۵ درصد کمتر از PoW) و هم امنیت شبکه رو بالا می بره.

نتیجه گیری: پس اگه شنیدی کسی هنوز دنبال انواع دستگاه ماینر اتریوم برای استخراج ETH هست، باید بدونی که این داستان دیگه تموم شده. دستگاه های قدیمی ماینر اتریوم دیگه هیچ کاربردی برای استخراج مستقیم اتریوم ندارن.

تاریخچه ای کوتاه از ماینینگ اتریوم و معرفی دستگاه ها در گذشته

قبل از مرج، استخراج اتریوم دوران طلایی خودش رو داشت. خیلی ها با خرید کارت های گرافیک قدرتمند، یه ریگ ماینینگ (Rig Mining) جمع می کردن و شبانه روز اتریوم استخراج می کردن. کارت های گرافیک Nvidia و AMD، به خصوص مدل های سری RTX و Radeon، انتخاب اول ماینرها بودن.

بعدتر، شرکت های بزرگی مثل بیت مین (Bitmain)، اینوسیلیکون (Innosilicon) و جاس ماینر (Jasminer) دستگاه های مخصوصی به اسم ماینر ASIC برای اتریوم ساختن. این دستگاه ها فقط برای استخراج اتریوم (و ارزهایی با الگوریتم مشابه) طراحی شده بودن و قدرت پردازششون از ریگ های کارت گرافیک خیلی بیشتر بود. بعضی از این انواع دستگاه ماینر اتریوم که معروف بودن عبارتند از:

• Bitmain Antminer E9
• Innosilicon A11 Pro
• Jasminer X4

این دستگاه ها یه زمانی رؤیای هر ماینری بودن، اما الان دیگه برای استخراج مستقیم اتریوم بی فایده اند. البته بعضی از اونا ممکنه هنوز برای استخراج ارزهای دیگه مثل اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC) که هنوز از PoW استفاده می کنه، کاربرد داشته باشن، اما خب سودآوری و شرایطش کلاً فرق کرده. پس حواست باشه که گول تبلیغات قدیمی یا اطلاعات منسوخ شده رو نخوری.

راه های جدید و جایگزین برای کسب اتریوم (ETH) در سال ۲۰۲۵

خب، حالا که فهمیدیم استخراج اتریوم با دستگاه ماینر دیگه ممکن نیست، نوبت می رسه به قسمت هیجان انگیز ماجرا! این تغییر در اتریوم درهای جدیدی رو برای کسب درآمد از ETH باز کرده که اتفاقاً برای خیلی ها می تونه حتی بهتر و کم دردسرتر از ماینینگ قدیمی باشه. بیا با هم چند تا از بهترین و پرطرفدارترین راه های کسب اتریوم رو تو سال ۲۰۲۵ بررسی کنیم:

استیکینگ اتریوم (Staking Ethereum): پاداش از طریق قفل کردن ETH

همون طور که قبلاً گفتیم، استیکینگ جای ماینینگ رو تو شبکه اتریوم گرفته. تو این روش، به جای اینکه دستگاهی رو روشن کنی و برق مصرف کنی، میای یه مقدار از اتریوم هات رو تو شبکه قفل می کنی. با این کار، تو به امنیت شبکه کمک می کنی و تراکنش ها رو تأیید می کنی. در ازای این مشارکت، پاداش اتریوم می گیری. این یه روش عالی برای کساییه که می خوان هم به شبکه کمک کنن و هم از دارایی های خودشون درآمدی ثابت داشته باشن.

استیکینگ اتریوم روش های مختلفی داره که می تونی بر اساس مقدار سرمایه و دانش فنی ات، یکی رو انتخاب کنی:

• استیکینگ انفرادی (Solo Staking): اگه حداقل ۳۲ اتریوم داری و دانش فنی لازم برای راه اندازی و نگهداری یه نود اعتبارسنج رو داری، می تونی خودت تنهایی این کار رو انجام بدی. تو این روش، کنترل کامل روی دارایی و پاداش هات داری.
• استخرهای استیکینگ (Staking Pools): اگه کمتر از ۳۲ اتریوم داری یا دوست نداری درگیر مسائل فنی بشی، می تونی از پلتفرم هایی مثل Lido یا Rocket Pool استفاده کنی. تو این استخرها، اتریوم های خیلی ها با هم جمع می شه و اونا یه نود اعتبارسنج رو مدیریت می کنن. پاداش هم بین همه شرکت کننده ها بر اساس سهمشون تقسیم می شه. این روش راحت تره و با هر مقدار سرمایه ای می تونی شروع کنی.
• استیکینگ از طریق صرافی ها: خیلی از صرافی های بزرگ رمزارزی مثل Binance یا Coinbase، خدمات استیکینگ اتریوم رو ارائه می دن. این راحت ترین راه برای استیکینگه، چون همه کارها رو صرافی برات انجام می ده. فقط باید اتریوم هات رو تو صرافی بذاری و اونا خودشون برات استیک می کنن و پاداش رو به حسابت واریز می کنن.

مزایا: پاداش پایدار، مشارکت در امنیت شبکه، روشی سبز و دوستدار محیط زیست.
معایب: نیاز به سرمایه اولیه (مخصوصاً برای استیکینگ انفرادی)، دارایی برای مدتی قفل می شه، ریسک های مربوط به پلتفرم های استیکینگ (اگه از استخر یا صرافی استفاده کنی).

برای اینکه خیالت از بابت امنیت اتریوم های استیک شده راحت باشه، حتماً از کیف پول های سخت افزاری معتبر استفاده کن. این کیف پول ها مثل یه گاوصندوق برای رمزارزهای تو هستن.

استخراج اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC) با کارت گرافیک (GPU) و تبدیل به ETH

اگه از اون دسته افرادی هستی که قبلاً ریگ ماینینگ داشتی یا هنوزم کارت های گرافیک قدرتمند داری و دلت می خواد یه کاری باهاشون انجام بدی، این روش می تونه برات جالب باشه. اتریوم کلاسیک (ETC) در واقع یه فورک (انشعاب) قدیمی از اتریومه که تصمیم گرفت به سیستم PoW پایبند بمونه. پس هنوزم می شه ETC رو با کارت گرافیک استخراج کرد.

فکرشو بکن، همون کارت گرافیک های قدیمی یا جدیدت رو می تونی برای استخراج ETC به کار بگیری! بعدش، ETC استخراج شده رو می تونی تو صرافی های رمزارزی به اتریوم (ETH) تبدیل کنی. اینجوری، حتی اگه انواع دستگاه ماینر اتریوم برای ETH از کار افتاده باشن، می تونی از سخت افزارت استفاده کنی و به صورت غیرمستقیم ETH به دست بیاری.

تجهیزات و فرآیند: برای استخراج ETC، هنوز هم کارت های گرافیک (GPU) حرف اول رو می زنن. بهترین کارت های گرافیک برای ماینینگ ETC تو سال ۲۰۲۵، مدل های قدرتمند Nvidia (مثل RTX 3090, RTX 4070 Ti) و AMD (مثل Radeon RX 7900 XT, RX 6800 XT) هستن. فرآیند استخراج هم شبیه همون ماینینگ قدیمی اتریومه، یعنی باید نرم افزار ماینینگ رو نصب کنی و به یه استخر ماینینگ ETC وصل بشی.

تو جدول زیر می تونی مقایسه ای از بهترین کارت های گرافیک برای ماینینگ ETC رو ببینی:

نام کارت گرافیک	سازنده	قدرت هش (Etchash)	مصرف برق تقریبی	راندمان انرژی (MH/W)
Nvidia RTX 3090	Nvidia	~120 MH/s	290 وات	~0.41 MH/W
Nvidia RTX 4070 Ti	Nvidia	~52 MH/s	220 وات	~0.23 MH/W
AMD Radeon RX 7900 XT	AMD	~100 MH/s	300 وات	~0.33 MH/W
AMD Radeon RX 6800 XT	AMD	~65 MH/s	250 وات	~0.26 MH/W
Nvidia RTX 3080	Nvidia	~100 MH/s	250 وات	~0.40 MH/W

مزایا: استفاده مجدد از سخت افزار ماینینگ موجود، امکان کسب درآمد غیرمستقیم از اتریوم.
معایب: مصرف برق، نوسانات قیمت ETC، سودآوری کمتر نسبت به دوران اوج ماینینگ اتریوم، نیاز به دانش فنی.

پس اگه کارت گرافیک مناسب رو داری و هزینه های برق منطقه ای برات بالاست، می تونی روی این روش فکر کنی. اما قبلش حتماً محاسبات سودآوری رو انجام بده و ریسک های نوسان قیمت ETC رو هم در نظر بگیر.

ماینینگ ابری (Cloud Mining): اجاره قدرت پردازش (غیرمستقیم)

ماینینگ ابری یه جورایی مثل اینه که شما یه دستگاه ماینر رو از یه شرکت اجاره کنی، بدون اینکه خودت سخت افزارش رو بخری یا نگران نگهداری و برقش باشی. تو این روش، شما قدرت پردازش (هش ریت) رو از شرکت هایی که فارم های ماینینگ بزرگ دارن اجاره می کنی. البته باید بدونی که این شرکت ها معمولاً ارزهای دیگه PoW (مثل ETC یا Ravencoin) رو استخراج می کنن و بعد شما می تونی درآمد حاصل رو به اتریوم (ETH) تبدیل کنی.

این روش برای کسایی خوبه که می خوان تو دنیای استخراج اتریوم (حالا به صورت غیرمستقیم) شرکت کنن اما نمی خوان سر و کله بزنن با خرید انواع دستگاه ماینر اتریوم، نصب و راه اندازی اون ها، یا قبض های سرسام آور برق. فقط کافیه یه قرارداد با یه شرکت ماینینگ ابری ببندی، پول بدی و بعدش منتظر دریافت سود باشی.

بعضی از پلتفرم های محبوب ماینینگ ابری تو سال ۲۰۲۵ عبارتند از:

• Genesis Mining
• NiceHash
• ECOS Cloud Mining

مزایا: نیازی به دانش فنی ماینینگ نداری، دغدغه خرید و نگهداری سخت افزار رو نداری، از راه دور و از هر جای دنیا می تونی شرکت کنی.
معایب: ریسک کلاهبرداری تو این فضا بالاست، سودآوری معمولاً کمتر از ماینینگ مستقیمه، به قراردادها و شرایط شرکت ارائه دهنده خدمات وابسته هستی.

خلاصه که ماینینگ ابری می تونه یه گزینه راحت باشه، ولی قبلش حتماً در مورد پلتفرمی که انتخاب می کنی، حسابی تحقیق کن و مطمئن شو که معتبره. چون تو این حوزه کلاهبردار کم نیست.

ییلد فارمینگ (Yield Farming) و تامین نقدینگی (Liquidity Mining) در دیفای (DeFi)

اگه با دنیای دیفای (Decentralized Finance) آشنایی داری یا دوست داری واردش بشی، ییلد فارمینگ و تامین نقدینگی می تونه یکی از هیجان انگیزترین راه ها برای کسب اتریوم باشه. تو این روش، به جای اینکه اتریوم هات رو فقط تو کیف پولت نگه داری، اونا رو به پروتکل های دیفای قرض می دی تا بقیه ازشون استفاده کنن. به این کار می گن تامین نقدینگی.

وقتی تو یه استخر نقدینگی تو پلتفرم هایی مثل Uniswap، SushiSwap یا Curve، اتریوم (و یه ارز دیگه) رو تامین می کنی، در ازاش پاداش می گیری. این پاداش می تونه شامل کارمزدهای تراکنش هایی باشه که تو اون استخر انجام می شه، یا حتی توکن های جدیدی که خود پلتفرم به عنوان تشویق بهت می ده. به این پاداش گرفتن از طریق قرض دادن دارایی، ییلد فارمینگ میگن.

مزایا: پتانسیل سود بالاتر نسبت به استیکینگ، مشارکت در اکوسیستم نوآورانه دیفای.
معایب: ریسک های بازار (مثل ضرر ناپایدار یا Impermanent Loss)، نیاز به دانش عمیق تر در مورد دیفای و پروتکل ها، امکان هک شدن پروتکل ها.

این روش برای کسایی مناسبه که دنبال بازدهی بالا هستن و حاضرن ریسک های مربوط به بازار و تکنولوژی رو هم قبول کنن. یادت باشه، «هر چقدر بیشتر طاووس خواهی، جور هندوستان کشی!» پس قبل از ورود به ییلد فارمینگ، حسابی مطالعه کن و با آگاهی کامل وارد شو.

فاست ها (Faucets) و ایردراپ ها (Airdrops): شروعی کوچک و رایگان

اگه تازه وارد دنیای رمزارزها شدی، سرمایه اولیه کمی داری یا فقط می خوای تجربه کوچیکی از داشتن اتریوم داشته باشی، فاست ها و ایردراپ ها می تونن یه شروع رایگان و بی دردسر باشن. البته باید بگم که از این راه ها نباید انتظار درآمد خیلی زیادی داشته باشی، ولی برای شروع و آشنایی بد نیستن.

فاست های اتریوم (Ethereum Faucets): اینا در واقع سایت هایی هستن که تو ازشون مقادیر خیلی خیلی کمی اتریوم می گیری. معمولاً باید کارهای ساده ای مثل حل یه کپچا، تماشای یه تبلیغ یا ثبت نام تو یه سرویس رو انجام بدی. این مقدار اتریوم اونقدر کمه که شاید حتی به چشم نیاد، اما برای یه تجربه کوچک و رایگان خوبه.

ایردراپ های اتریوم (Ethereum Airdrops): ایردراپ ها وقتی اتفاق می افتن که یه پروژه جدید تو دنیای کریپتو تصمیم می گیره برای معرفی خودش و جذب کاربر، مقداری توکن یا حتی اتریوم رو به صورت رایگان بین افراد توزیع کنه. برای شرکت تو ایردراپ ها معمولاً باید یه سری شرایط خاص داشته باشی، مثلاً مقدار مشخصی اتریوم تو کیف پولت باشه، یا تو شبکه های اجتماعی شون فعال باشی. این یه جور هدیه رایگانه، ولی همون طور که از اسمش پیداست، معلوم نیست کی و چقدر گیرت بیاد.

مزایا: کاملاً رایگان، مناسب برای شروع و آشنایی با رمزارزها، بدون نیاز به سرمایه اولیه.
معایب: مقدار پاداش بسیار کم، زمان بر بودن، بسیاری از ایردراپ ها ممکنه ارزش زیادی نداشته باشن.

به قول معروف «کاچی به از هیچی!». این روش ها برای پولدار شدن نیستن، ولی برای اینکه دستت گرم بشه و حس داشتن اتریوم رو تجربه کنی، بد نیست.

بهترین استراتژی برای کسب اتریوم در سال ۲۰۲۵ – یک انتخاب هوشمندانه

حالا که با روش های مختلف کسب اتریوم آشنا شدی، حتماً داری فکر می کنی که کدوم یکی برای تو بهتره؟ راستش، جواب این سوال کاملاً به خودت، مقدار سرمایه ات، میزان دانش فنی ات و البته ریسک پذیری ات بستگی داره. مثل یه آشپز حرفه ای که هر غذایی رو با مواد اولیه مخصوص خودش درست می کنه، تو هم باید بهترین روش رو با توجه به شرایط خودت انتخاب کنی.

1. اگه سرمایه گذار بلندمدت هستی و از ریسک بالا خوشت نمیاد:

«استیکینگ اتریوم» بهترین گزینه برات می تونه باشه. این روش یه درآمد نسبتاً ثابت و مطمئن رو بدون نیاز به سخت افزار و دغدغه های فنی، برات فراهم می کنه. انگار که پولتو تو یه حساب بانکی سودده ولی تو دنیای کریپتو گذاشتی.

2. اگه قبلاً ماینر بودی و هنوز سخت افزارت رو داری:

«استخراج اتریوم کلاسیک (ETC) و تبدیل اون به ETH» می تونه برات جذاب باشه. اینجوری هم از کارت گرافیک هات استفاده می کنی و هم می تونی اتریوم به دست بیاری. فقط حواست به هزینه های برق و نوسانات قیمت ETC باشه.

3. اگه عاشق دیفای هستی و حاضر به پذیرش ریسکی:

«ییلد فارمینگ و تامین نقدینگی» می تونه سودهای هیجان انگیزی رو برات رقم بزنه. البته یادت باشه که این راه، پیچیدگی ها و ریسک های خودش رو داره و نیاز به دانش بیشتر و مدیریت دقیق داره.

4. اگه تازه کار هستی یا سرمایه اولیه نداری:

«فاست ها و ایردراپ ها» رو از دست نده. اینا یه شروع کوچیک و رایگان هستن که می تونن کمک کنن تا با دنیای اتریوم آشنا بشی و کمی ETH داشته باشی، هرچند که مقدارش کم باشه.

نکات کلیدی برای موفقیت

• تحقیق کن، تحقیق کن، تحقیق کن (DYOR – Do Your Own Research): تو دنیای کریپتو هیچ وقت بدون تحقیق و بررسی کامل وارد کاری نشو. خودت اطلاعات رو جمع کن و تصمیم بگیر.
• ریسک هات رو مدیریت کن: هیچ وقت پولی رو که بهش نیاز داری، وارد بازار رمزارزها نکن. همیشه مقداری سرمایه گذاری کن که اگه از دستش دادی، زندگی ات مختل نشه.
• پلتفرم های معتبر و امن رو انتخاب کن: چه برای استیکینگ، چه برای ماینینگ ابری یا دیفای، همیشه از پلتفرم ها و سرویس دهنده هایی استفاده کن که سابقه خوبی دارن و مورد اعتماد جامعه هستن.
• سبد سرمایه گذاریت رو متنوع کن: همه تخم مرغ هات رو تو یه سبد نذار! سعی کن سرمایه گذاری هات رو متنوع کنی تا ریسک کمتری داشته باشی.

پایان ماینینگ، آغاز فرصت های جدید با اتریوم

خب، رسیدیم به آخر داستانمون. همون طور که دیدی، دوران استخراج اتریوم با انواع دستگاه ماینر اتریوم برای همیشه به سر اومده. مرج یه نقطه عطف بزرگ برای اتریوم بود که اونو به یه شبکه سبزتر، مقیاس پذیرتر و کارآمدتر تبدیل کرد.

ممکنه اولش فکر کنی که این پایان راهه، ولی در واقع این فقط یه شروع جدیده! تو سال ۲۰۲۵ و سال های بعدش، اکوسیستم اتریوم پر از فرصت های نوین و هیجان انگیزه. از «استیکینگ اتریوم» که بهت کمک می کنه با قفل کردن دارایی هات پاداش بگیری، تا «ییلد فارمینگ» در دنیای پر جنب و جوش دیفای که بازدهی های بالاتری رو وعده می ده. حتی اگه دلت هوای ماینینگ سنتی رو کرده، می تونی با «استخراج اتریوم کلاسیک» و تبدیلش به ETH، حس نوستالژی ات رو ارضا کنی!

با توجه به رشد سریع ابزارهای مالی جدید مثل صندوق های ETF مبتنی بر اتریوم و ورود سرمایه گذارهای بزرگ مؤسساتی، مشخصه که اتریوم همچنان یکی از قوی ترین و مهم ترین دارایی های دیجیتال برای سرمایه گذاری بلندمدت به حساب میاد. پس اگه به دنبال کسب درآمد از اتریوم هستی، لازم نیست دنبال انواع دستگاه ماینر اتریوم بگردی. کافیه با آگاهی و تحقیق، روشی رو انتخاب کنی که با شرایط و اهداف تو سازگارتره. دنیای اتریوم هنوز پر از فرصته، فقط کافیه چشماتو باز کنی و درست انتخاب کنی!