غذاهای مضر برای آرتروز کدام هستند؟
آرتروز یک بیماری مفصلی شایع است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که هیچ رژیم غذایی واحدی نمی تواند آرتروز را به طور کامل درمان کند تحقیقات علمی به طور فزاینده ای نشان می دهند که برخی از غذاها می توانند علائم آرتروز را تشدید کرده و روند التهابی بیماری را تسریع بخشند. بنابراین شناسایی و اجتناب از این غذاهای مضر برای آرتروز می تواند نقش مهمی در مدیریت درد و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به آرتروز ایفا کند. در این مقاله به بررسی علمی و دقیق غذاهایی می پردازیم که می توانند برای افراد مبتلا به آرتروز مضر باشند و دلایل علمی این اثرات منفی را تشریح خواهیم کرد.
آرتروز : تعریف انواع و مکانیسم های بیماری زایی
آرتروز اصطلاحی کلی برای گروهی از بیماری ها است که مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهند. این بیماری ها با التهاب درد سفتی و محدودیت حرکتی در مفاصل مشخص می شوند. دو نوع شایع آرتروز عبارتند از :
- آرتروز استئوآرتریت (OA) : این نوع آرتروز که به آرتروز ساییدگی و پارگی نیز معروف است شایع ترین نوع آرتروز به شمار می رود و ناشی از تخریب غضروف مفصلی است. غضروف بافتی لغزنده است که انتهای استخوان ها را در مفاصل می پوشاند و حرکت نرم و بدون اصطکاک را تسهیل می کند. با تخریب غضروف استخوان ها به هم ساییده شده و درد التهاب و آسیب به مفاصل ایجاد می شود. عوامل خطر برای استئوآرتریت شامل افزایش سن چاقی آسیب های مفصلی و ژنتیک است.
- آرتریت روماتوئید (RA) : این نوع آرتروز یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به مفاصل حمله می کند. این حمله سیستم ایمنی منجر به التهاب مزمن در مفاصل تخریب غضروف و استخوان و در نهایت آسیب مفصلی می شود. آرتریت روماتوئید می تواند علاوه بر مفاصل سایر اندام های بدن مانند پوست چشم ها ریه ها و قلب را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
مکانیسم های بیماری زایی آرتروز در هر نوع متفاوت است اما التهاب نقش کلیدی در هر دو نوع ایفا می کند. در استئوآرتریت التهاب ناشی از آسیب و تخریب غضروف است در حالی که در آرتریت روماتوئید التهاب ناشی از حمله سیستم ایمنی به مفاصل است. التهاب مزمن منجر به آسیب بافتی درد و سایر علائم آرتروز می شود.
علائم و نشانه های مرتبط با آرتروز
علائم آرتروز بسته به نوع شدت و محل درگیری مفاصل متفاوت است اما علائم شایع عبارتند از :
- درد مفصلی : درد شایع ترین علامت آرتروز است و می تواند از درد خفیف و متناوب تا درد شدید و مداوم متغیر باشد. درد معمولاً با حرکت مفصل بدتر می شود و ممکن است در طول شب یا صبح ها شدیدتر باشد.
- سفتی مفصلی : سفتی مفصل به ویژه در صبح ها یا پس از دوره های بی حرکتی طولانی مدت شایع است. سفتی صبحگاهی در آرتریت روماتوئید معمولاً طولانی تر از استئوآرتریت است (بیش از ۳۰ دقیقه در مقابل کمتر از ۳۰ دقیقه).
- تورم مفصلی : التهاب در مفاصل می تواند منجر به تورم گرمی و قرمزی در اطراف مفصل شود.
- محدودیت حرکتی : آرتروز می تواند حرکت مفصل را محدود کند و انجام فعالیت های روزمره مانند راه رفتن بالا رفتن از پله ها لباس پوشیدن و باز کردن درب ها را دشوار سازد.
- صدای ترق و تروق مفصل (Crepitus) : در استئوآرتریت ممکن است هنگام حرکت مفصل صداهای ساییدگی ترق و تروق یا خش خش شنیده شود.
- ضعف عضلانی : آرتروز می تواند منجر به ضعف عضلات اطراف مفصل آسیب دیده شود زیرا افراد ممکن است به دلیل درد و محدودیت حرکتی از مفصل کمتر استفاده کنند.
- تغییر شکل مفصل : در مراحل پیشرفته آرتروز ممکن است تغییر شکل مفصل به دلیل آسیب به غضروف و استخوان رخ دهد.
روش های تشخیص علمی و پزشکی آرتروز
تشخیص آرتروز معمولاً بر اساس ترکیبی از موارد زیر انجام می شود :
- شرح حال پزشکی و معاینه فیزیکی : پزشک در مورد علائم سابقه پزشکی و خانوادگی شما سوال می پرسد و سپس معاینه فیزیکی انجام می دهد تا مفاصل شما را از نظر درد تورم سفتی دامنه حرکتی و سایر علائم بررسی کند.
- تصویربرداری پزشکی :
- رادیوگرافی (اشعه ایکس) : رادیوگرافی می تواند به تشخیص استئوآرتریت کمک کند و نشانه هایی مانند باریک شدن فضای مفصلی تشکیل استئوفیت (خار استخوانی) و تغییرات استخوانی را نشان دهد.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) : MRI تصاویر دقیق تری از بافت های نرم مانند غضروف رباط ها و تاندون ها ارائه می دهد و می تواند برای تشخیص آسیب های غضروفی و سایر مشکلات مفصلی استفاده شود.
- سونوگرافی مفصل : سونوگرافی می تواند برای ارزیابی التهاب مفصل مایع مفصلی و آسیب های بافت نرم استفاده شود.
- آزمایش خون :
- فاکتور روماتوئید (RF) و آنتی بادی های ضد پپتید سیترولینه حلقوی (Anti-CCP) : این آزمایش ها برای تشخیص آرتریت روماتوئید استفاده می شوند. سطوح بالای RF و Anti-CCP در خون می تواند نشان دهنده آرتریت روماتوئید باشد.
- سرعت رسوب گلبول های قرمز (ESR) و پروتئین واکنشی C (CRP) : این آزمایش ها نشانگرهای التهابی هستند و می توانند برای ارزیابی سطح التهاب در بدن و پایش فعالیت بیماری های التهابی مانند آرتریت روماتوئید استفاده شوند.
- اسید اوریک : آزمایش اسید اوریک برای تشخیص نقرس که نوع دیگری از آرتروز است استفاده می شود. سطوح بالای اسید اوریک در خون می تواند منجر به تشکیل کریستال های اسید اوریک در مفاصل و ایجاد نقرس شود.
- آزمایش مایع مفصلی (آرتروسنتز) : در برخی موارد پزشک ممکن است مایع مفصلی را با استفاده از یک سوزن از مفصل خارج کند (آرتروسنتز). تجزیه و تحلیل مایع مفصلی می تواند به تشخیص عفونت نقرس و سایر بیماری های مفصلی کمک کند.
روش های درمانی آرتروز : رویکردهای دارویی پزشکی و بالینی
درمان آرتروز معمولاً شامل ترکیبی از روش های دارویی پزشکی و بالینی است که هدف آنها کاهش درد بهبود عملکرد مفصل و کند کردن پیشرفت بیماری است.
داروها :
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) : این داروها مانند ایبوپروفن ناپروکسن و دیکلوفناک برای کاهش درد و التهاب در آرتروز استفاده می شوند. NSAIDs می توانند به صورت خوراکی موضعی (کرم یا ژل) یا تزریقی تجویز شوند.
- مسکن ها : مسکن هایی مانند استامینوفن می توانند برای کاهش درد آرتروز استفاده شوند اما بر التهاب تاثیری ندارند.
- کورتیکواستروئیدها (استروئیدها) : این داروها مانند پردنیزون داروهای ضد التهابی قوی هستند که می توانند برای کاهش سریع التهاب و درد در آرتروز استفاده شوند. استروئیدها معمولاً برای دوره های کوتاه مدت تجویز می شوند زیرا مصرف طولانی مدت آنها می تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد.
- داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) : این داروها مانند متوترکسات سولفاسالازین و هیدروکسی کلروکین برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شوند. DMARDs با سرکوب سیستم ایمنی و کاهش التهاب مزمن پیشرفت بیماری را کند می کنند و از آسیب مفصلی جلوگیری می کنند.
- داروهای بیولوژیک : داروهای بیولوژیک مانند اینفلیکسیماب اتانرسپت و آدالیموماب نوعی جدیدتر از DMARDs هستند که به طور خاص اجزای سیستم ایمنی را که در التهاب آرتریت روماتوئید نقش دارند هدف قرار می دهند. داروهای بیولوژیک بسیار موثر هستند اما ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشند و معمولاً برای افرادی که به DMARDs سنتی پاسخ نداده اند تجویز می شوند.
- تزریق اسید هیالورونیک : تزریق اسید هیالورونیک به مفصل می تواند به عنوان روان کننده و ضربه گیر عمل کرده و درد و سفتی در استئوآرتریت را کاهش دهد.
روش های پزشکی و بالینی :
- فیزیوتراپی و توانبخشی : فیزیوتراپی نقش مهمی در مدیریت آرتروز ایفا می کند. فیزیوتراپیست ها می توانند برنامه های ورزشی شخصی سازی شده را برای تقویت عضلات اطراف مفصل بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد طراحی کنند.
- کاردرمانی : کاردرمانگران به افراد مبتلا به آرتروز کمک می کنند تا با تغییر روش انجام فعالیت های روزمره و استفاده از وسایل کمکی استقلال و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.
- گرما و سرما درمانی : استفاده از گرما (مانند حمام گرم کمپرس گرم) می تواند به کاهش سفتی و درد مفصل کمک کند در حالی که سرما (مانند کمپرس سرد) می تواند التهاب و تورم را کاهش دهد.
- طب سوزنی : برخی از مطالعات نشان داده اند که طب سوزنی می تواند به کاهش درد آرتروز کمک کند اما تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
- جراحی : در موارد شدید آرتروز که سایر روش های درمانی موثر نیستند جراحی ممکن است یک گزینه باشد. جراحی های رایج برای آرتروز شامل تعویض مفصل (آرتروپلاستی) و آرتروسکوپی (جراحی کم تهاجمی برای ترمیم آسیب های مفصلی) است.
غذاهای مضر برای آرتروز : لیست تفصیلی و دلایل علمی
تحقیقات علمی نشان داده اند که برخی از غذاها می توانند التهاب را در بدن افزایش داده و علائم آرتروز را تشدید کنند. در اینجا به لیستی از غذاهای مضر برای آرتروز و دلایل علمی آنها اشاره می کنیم :
- قندها و نوشیدنی های شیرین :
- دلیل علمی : مصرف بیش از حد قندهای افزوده به ویژه فروکتوز می تواند منجر به افزایش سطح سیتوکین های التهابی در بدن شود. این ترکیبات التهابی می توانند درد و التهاب مفاصل را در افراد مبتلا به آرتروز افزایش دهند. همچنین مصرف زیاد قند می تواند منجر به افزایش وزن و چاقی شود که فشار بیشتری بر مفاصل وارد کرده و علائم آرتروز را بدتر می کند.
- مثال ها : نوشابه های گازدار آب میوه های صنعتی شیرینی ها کیک ها کلوچه ها شکلات ها غلات صبحانه شیرین شده عسل شربت ذرت با فروکتوز بالا.
- چربی های ناسالم (چربی های اشباع و ترانس) :
- دلیل علمی : چربی های اشباع و ترانس که در غذاهای فرآوری شده فست فود و برخی از محصولات حیوانی یافت می شوند می توانند التهاب را در بدن افزایش دهند. چربی های اشباع می توانند تولید پروستاگلاندین های التهابی را تحریک کرده و چربی های ترانس می توانند سطح کلسترول بد (LDL) را افزایش داده و التهاب را تشدید کنند.
- مثال ها : گوشت های چرب پوست مرغ لبنیات پرچرب (کره خامه پنیرهای پرچرب) غذاهای سرخ شده فست فود مارگارین روغن نباتی جامد اسنک های فرآوری شده.
- گوشت قرمز و گوشت های فرآوری شده :
- دلیل علمی : گوشت قرمز حاوی مقادیر زیادی چربی اشباع و ترکیبات پیشرفته گلیکاسیون نهایی (AGEs) است که هر دو می توانند التهاب را در بدن افزایش دهند. گوشت های فرآوری شده مانند سوسیس کالباس و بیکن حاوی مقادیر زیادی نمک چربی اشباع و مواد نگهدارنده هستند که همگی می توانند برای افراد مبتلا به آرتروز مضر باشند. برخی تحقیقات نشان داده اند که مصرف زیاد گوشت قرمز با افزایش خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید مرتبط است.
- مثال ها : گوشت گاو گوشت گوسفند گوشت خوک سوسیس کالباس بیکن همبرگرهای فرآوری شده.
- محصولات لبنی پرچرب :
- دلیل علمی : محصولات لبنی پرچرب مانند شیر کامل کره خامه و پنیرهای پرچرب حاوی چربی های اشباع هستند که می توانند التهاب را در بدن افزایش دهند. برخی از افراد مبتلا به آرتروز نیز ممکن است به پروتئین های موجود در شیر حساسیت داشته باشند که می تواند علائم آنها را بدتر کند. با این حال لازم به ذکر است که برخی از مطالعات نشان داده اند که مصرف لبنیات کم چرب ممکن است اثرات محافظتی در برابر آرتروز داشته باشد.
- مثال ها : شیر کامل کره خامه پنیرهای پرچرب بستنی های پرچرب ماست های پرچرب.
- الکل :
- دلیل علمی : مصرف الکل می تواند التهاب را در بدن افزایش داده و علائم آرتروز را تشدید کند. الکل می تواند بر عملکرد کبد تاثیر گذاشته و منجر به افزایش سطح ترکیبات التهابی در خون شود. همچنین مصرف زیاد الکل می تواند با برخی از داروهای آرتروز تداخل داشته باشد. در مورد نقرس مصرف الکل می تواند حملات نقرسی را تحریک کند زیرا الکل متابولیسم پورین ها را مختل کرده و سطح اسید اوریک را افزایش می دهد.
- مثال ها : آبجو شراب مشروبات الکلی.
- غذاهای فرآوری شده و فست فود :
- دلیل علمی : غذاهای فرآوری شده و فست فود معمولاً سرشار از قندهای افزوده چربی های ناسالم نمک زیاد و مواد نگهدارنده هستند که همگی می توانند التهاب را در بدن افزایش داده و علائم آرتروز را بدتر کنند. این غذاها اغلب مواد مغذی کمی دارند و می توانند منجر به افزایش وزن و چاقی شوند.
- مثال ها : فست فود (همبرگر سیب زمینی سرخ شده پیتزا) اسنک های فرآوری شده (چیپس پفک) غذاهای آماده منجمد غذاهای کنسروی پرنمک.
- نمک زیاد (سدیم) :
- دلیل علمی : مصرف زیاد نمک می تواند التهاب را در بدن افزایش داده و علائم آرتروز را تشدید کند. نمک زیاد می تواند منجر به احتباس آب در بدن شده و تورم مفاصل را بدتر کند. همچنین برخی تحقیقات نشان داده اند که مصرف زیاد نمک با افزایش خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید مرتبط است.
- مثال ها : غذاهای فرآوری شده فست فود غذاهای کنسروی سوپ های آماده تنقلات شور سس ها و چاشنی های پرنمک.
- روغن های گیاهی امگا-۶ :
- دلیل علمی : در حالی که اسیدهای چرب امگا-۶ ضروری هستند مصرف بیش از حد آنها در مقایسه با اسیدهای چرب امگا-۳ می تواند تعادل التهابی در بدن را به هم بزند. روغن های گیاهی رایج مانند روغن ذرت روغن سویا و روغن آفتابگردان سرشار از امگا-۶ هستند. مصرف بیش از حد امگا-۶ می تواند تولید پروستاگلاندین های التهابی را افزایش دهد.
- مثال ها : روغن ذرت روغن سویا روغن آفتابگردان روغن پنبه دانه روغن کنجد (به مقدار زیاد).
- گلوتن (در برخی افراد) :
- دلیل علمی : گلوتن پروتئینی است که در گندم جو و چاودار یافت می شود. در افراد مبتلا به بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن غیر سلیاکی مصرف گلوتن می تواند منجر به التهاب در روده و سایر نقاط بدن شود. برخی از افراد مبتلا به آرتروز به ویژه آرتریت روماتوئید ممکن است متوجه شوند که اجتناب از گلوتن علائم آنها را بهبود می بخشد. با این حال تحقیقات بیشتری برای تایید این ارتباط نیاز است و رژیم غذایی بدون گلوتن باید تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه انجام شود.
- مثال ها : نان پاستا غلات صبحانه کیک ها کلوچه ها بیسکویت ها بسیاری از غذاهای فرآوری شده.
راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی برای مدیریت آرتروز (با تاکید بر تغذیه)
علاوه بر اجتناب از غذاهای مضر راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی متعددی وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم آرتروز کمک کند به ویژه در زمینه تغذیه :
- رژیم غذایی ضد التهابی : تمرکز بر مصرف غذاهای ضد التهابی مانند میوه ها و سبزیجات رنگارنگ ماهی های چرب (سرشار از امگا-۳) روغن زیتون آجیل و دانه ها غلات کامل و حبوبات می تواند به کاهش التهاب و بهبود علائم آرتروز کمک کند.
- افزایش مصرف اسیدهای چرب امگا-۳ : اسیدهای چرب امگا-۳ که در ماهی های چرب (سالمون ساردین ماهی خال مخالی) روغن بذر کتان روغن گردو و مکمل های روغن ماهی یافت می شوند دارای خواص ضد التهابی قوی هستند و می توانند به کاهش درد و سفتی مفصل کمک کنند.
- کاهش وزن و حفظ وزن سالم : اضافه وزن و چاقی فشار بیشتری بر مفاصل وارد می کند و علائم آرتروز را بدتر می کند. کاهش وزن حتی به میزان کم می تواند تاثیر قابل توجهی بر کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل داشته باشد.
- ورزش منظم : ورزش منظم به ویژه ورزش های کم ضربه مانند پیاده روی شنا و دوچرخه سواری می تواند به تقویت عضلات اطراف مفاصل بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد کمک کند.
- مدیریت استرس : استرس مزمن می تواند التهاب را در بدن افزایش داده و علائم آرتروز را بدتر کند. تکنیک های مدیریت استرس مانند یوگا مدیتیشن تنفس عمیق و گذراندن وقت در طبیعت می توانند به کاهش استرس و بهبود علائم آرتروز کمک کنند.
- مصرف کافی مایعات : نوشیدن آب کافی به حفظ رطوبت مفاصل و کاهش سفتی آنها کمک می کند.
- مکمل های غذایی (با احتیاط و مشورت پزشک) : برخی از مکمل های غذایی مانند گلوکزامین و کندرویتین ویتامین D ویتامین K۲ کورکومین و عصاره زنجبیل ممکن است به کاهش علائم آرتروز کمک کنند. با این حال قبل از مصرف هر گونه مکمل غذایی مهم است که با پزشک خود مشورت کنید زیرا برخی از مکمل ها ممکن است با داروها تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی ایجاد کنند.
روش های پیشگیری از آرتروز و اقدامات لازم
در حالی که آرتروز به طور کامل قابل پیشگیری نیست می توان با اتخاذ سبک زندگی سالم خطر ابتلا به آرتروز و یا پیشرفت آن را کاهش داد :
- حفظ وزن سالم : حفظ وزن سالم و جلوگیری از اضافه وزن و چاقی مهم ترین اقدام پیشگیرانه برای آرتروز است.
- رژیم غذایی سالم و ضد التهابی : پیروی از یک رژیم غذایی سالم و ضد التهابی که سرشار از میوه ها سبزیجات ماهی های چرب غلات کامل و چربی های سالم باشد و محدود به غذاهای فرآوری شده قندها و چربی های ناسالم می تواند به کاهش خطر التهاب و آرتروز کمک کند.
- ورزش منظم : ورزش منظم و فعال بودن فیزیکی به حفظ سلامت مفاصل تقویت عضلات و جلوگیری از اضافه وزن کمک می کند.
- جلوگیری از آسیب های مفصلی : اجتناب از آسیب های مفصلی ناشی از ورزش های سنگین حرکات تکراری یا ضربه به مفاصل می تواند خطر ابتلا به استئوآرتریت را کاهش دهد.
- ترک سیگار : سیگار کشیدن با افزایش خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید و تشدید علائم آن مرتبط است. ترک سیگار می تواند به بهبود سلامت کلی و کاهش خطر آرتروز کمک کند.
- کنترل قند خون و کلسترول : کنترل قند خون و کلسترول بالا می تواند به کاهش التهاب و خطر بیماری های قلبی عروقی که در افراد مبتلا به آرتروز شایع تر هستند کمک کند.
- مراجعه منظم به پزشک : معاینات منظم پزشکی و تشخیص زودهنگام آرتروز می تواند به شروع درمان به موقع و کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند.
نتیجه گیری علمی و کاربردی
در حالی که هیچ غذای واحدی نمی تواند آرتروز را درمان کند شواهد علمی قوی نشان می دهند که رژیم غذایی نقش مهمی در مدیریت علائم آرتروز ایفا می کند. اجتناب از غذاهای مضر مانند قندها چربی های ناسالم گوشت قرمز و فرآوری شده غذاهای فرآوری شده و نمک زیاد و تمرکز بر مصرف غذاهای ضد التهابی می تواند به کاهش درد سفتی و التهاب مفاصل در افراد مبتلا به آرتروز کمک کند.
تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی همراه با درمان های پزشکی و بالینی می توانند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد مبتلا به آرتروز را بهبود بخشند. رژیم غذایی ضد التهابی ورزش منظم مدیریت وزن و استرس همگی اجزای مهم یک برنامه جامع مدیریت آرتروز هستند.
مهم است که به یاد داشته باشید اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی دارند و جایگزین نظر متخصص نیستند. همیشه قبل از ایجاد هر گونه تغییر اساسی در رژیم غذایی یا برنامه درمانی خود با پزشک متخصص یا متخصص تغذیه مشورت کنید. آنها می توانند بر اساس شرایط فردی شما بهترین راهکارها را توصیه کنند.
پرسش و پاسخ های متداول کاربران درباره غذاهای مضر برای آرتروز
۱. آیا رژیم غذایی می تواند آرتروز را درمان کند؟
خیر هیچ رژیم غذایی واحدی نمی تواند آرتروز را به طور کامل درمان کند. آرتروز یک بیماری مزمن است که نیاز به مدیریت طولانی مدت دارد. با این حال تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی می تواند به طور قابل توجهی علائم آرتروز را بهبود بخشد درد را کاهش دهد و کیفیت زندگی را ارتقا دهد. رژیم غذایی ضد التهابی همراه با درمان های پزشکی و بالینی بخش مهمی از مدیریت جامع آرتروز است.
۲. بهترین رژیم غذایی برای آرتروز کدام است؟
بهترین رژیم غذایی برای آرتروز یک رژیم غذایی ضد التهابی است که بر مصرف غذاهای کامل فرآوری نشده و سرشار از مواد مغذی تمرکز دارد. این رژیم شامل مقدار زیادی میوه و سبزیجات رنگارنگ ماهی های چرب (امگا-۳) روغن زیتون آجیل و دانه ها غلات کامل و حبوبات است. در این رژیم مصرف غذاهای التهاب زا مانند قندها چربی های ناسالم گوشت قرمز و فرآوری شده غذاهای فرآوری شده و نمک زیاد محدود می شود. رژیم غذایی مدیترانه ای اغلب به عنوان یک الگوی غذایی ضد التهابی توصیه می شود.
۳. آیا مصرف مکمل های غذایی برای آرتروز مفید است؟
برخی از مکمل های غذایی مانند گلوکزامین و کندرویتین ویتامین D ویتامین K۲ کورکومین و عصاره زنجبیل ممکن است به کاهش علائم آرتروز کمک کنند. با این حال شواهد علمی در مورد اثربخشی برخی از این مکمل ها هنوز محدود است و نتایج مطالعات متفاوت بوده است. قبل از مصرف هر گونه مکمل غذایی برای آرتروز حتماً با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می تواند با توجه به شرایط فردی شما مزایا و خطرات احتمالی مکمل ها را ارزیابی کرده و در صورت نیاز مصرف آنها را توصیه کند. برخی از مکمل ها ممکن است با داروها تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی ایجاد کنند.
