متی نصرالله؟! – لاکو

به گزارش لاکو سید عطاء الله مهاجرانی در یادداشتی نوشت:

شهادت سید حسن نصرالله به روایت آیت الله خامنه ای «نصرالله بزرگ» و به روایت آیت الله سیستانی «رهبر نمونه» اتفاق مهم و حساسی همراه با واکنش ها و کنش های مهم ملی در لبنان و منطقه ای در محور مقاومت و ملت های اسلامی خواهد بود. از جهات مختلف می توان پدیده شهادت سید حسن نصرالله را بررسی کرد: 
یکم: نصرالله به تمام معنا در زندگی انسان موفقی بود و هست چون در فرهنگ قرآنی و اسلامی شهید به مقام «عندیت» می رسد. نزد خداست و با خداست. قرآن این تصریح را هم دارد که «عند ربّهم یرزقون» نزد پروردگار خویش روزی می خورند. این روزی در حقیقت گوهر همیشگی و پایدار زندگی است. روزی این جهان مُلک کوتاه و محدود و تمام شدنی است. اما روزی شهادت همیشگی و فراگیر و ملکوتی است. این روزی با شادمانی حقیقی همراه است. روزی این جهانی در ظرف رنج و ناکامی ها و حسرت هاست. «فرحین بما آتیهم الله» بیان همین شادی معنوی و ملکوتی است.   سید حسن نصرالله به چنین مقامی دست یافت. وقتی به صف مبارزان و مجاهدان نهضت مقاومت لبنان پیوست هجده ساله بود. وقتی ارتش اسراییل به بهانه حمله به سفیر اسراییل شلومو آرگف در لندن در ۱۳ خرداد ماه ۱۳۶۱ (سوم ماه ژوئن ۱۹۸۲) که حادثه مشکوکی بود؛ بیروت را اشغال کرد سید حسن نصرالله مجاهدی در صف مقاومت لبنان بود و هنوز حزب الله شکل نگرفته بود که در شکل گیری حزب الله نقش داشت.در همان سال اشغال لبنان ایده و اندیشه تاسیس حزب الله شکل گرفته بود. سید حسن نصرالله و جمعی دیگر از مجاهدان نهضت مقاومت لبنان عضو حرکت امل بودند. حزب الله با حرکت جهادی خود موفق به خروج امریکا و ارتش اسراییل از لبنان شد. 

پس از شهادت سید عباس موسوی در سال ۱۹۹۲ یعنی درست یک دهه بعد از اشغال لبنان و تشکیل حزب الله سید حسن نصرالله به عنوان جانشین سید عباس موسوی و رهبر حزب الله انتخاب شد. سید عباس موسوی در چهل سالگی و در جوانی شهید شد. سید حسن نصرالله در سی و دوسالگی رهبر حزب الله شد و دقیقا در سی و دو سالی که رهبر حزب الله بود در امور و شوون مختلف حزب الله را تبدیل به یک نهضت مقاومت ملی در لبنان سازمان رزمی ممتاز و سازمان سیاسی تاثیرگذار و حاضر در ارکان حکومت مانند مجلس و دولت کرد. کارنامه شکست اسراییل در یورش تابستان ۲۰۰۶ همان جنگ تموز یکی از سرفصل های درخشنده رهبری سید حسن نصرالله است. همان ارتش اسراییل که ظرف چند ساعت تا بیروت آمده بود در نبردی ۳۳ روزه در مانده و شکست خورده اراضی جنوبی لبنان را ترک کرد.
کارنامه جهادی و رهبری سید حسن نصرالله با شهادت او بسته نشده است. به روایت قرآن مجید: «ویبْقی وجْهُ ربِّک ذُوالْجلالِ والْإِکْرامِ ﴿الرحمن: ٢٧﴾ و ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی خواهد ماند.»
شهید به وجه الله خویش را پیوند می دهد. او نیز بر ساحل دریای جلال و اکرام الهی می نشیند. برای همیشه شاهد گوهر ماندگاری است. این سخن که درباره شهید قاسم سلیمانی گفته شده است که «شهید قاسم سلیمانی بسیار خطرناک تر از سردار قاسم سلیمانی برای امریکا و اسراییل است» درباره سید حسن نصرالله نیز صادق است. البته نمی توان از ویژگی های شخصی و شخصیتی سید حسن نصرالله سخن نگفت. خردمندی و هوشمندی و موقعیت شناسی و سخندانی و سخنوری شایسته که می توانست همزمان گوش دل و جهان ذهن مخاطب خود را در اختیار بگیرد. با صمیمیتی شگفت انگیز سخن بگوید. مستمع در فضایی قرار می گرفت که گویی برادرش یا پدرش دارد با او سخن می گوید. به دلیل شرایط ویژه حفاظتی او در حقیقت در ظرف شهادت زندگی می کرد. همان گونه که نمازگزار باید در ظرف طهارت نماز خود را ادا کند. زندگی سید حسن نصرالله ظرف شهادت بود. او خود به شهادت خویش اشاره کرده بود.

پایان خبر لاکو