نکاتی درباره ریزش موی صورت مردان

همه مو های بدن در یک چرخه رشد طبیعی زندگی می کنند و در هر بازه زمانی ۹۰ تا ۹۵ درصد مو ها در مرحله فعال رشد قرار دارند که به آن «فاز آناژن» می گویند. پس از یک مرحله گذار کوتاه مو ها به طور طبیعی در انتهای فاز نهایی و یا فاز تلوژن قرار می گیرند زیرا مو های جدید به فولیکول مو های قدیمی فشار می آورند و باعث ریزش آن ها می شوند. بنابراین ریزش موی اندک روزانه طبیعی و مورد انتظار است.

تعداد متوسط مو های صورت که روزانه می ریزند به حجم ریش بستگی دارد اما طبق یک نظرسنجی در ماه سپتامبر ۲۰۱۵ در مجله «Clinical and Diagnostic Research» مجموعا میزان سالم ریزش مو از سر و صورت کمتر از ۱۰۰ تا ۱۵۰ دانه در روز است.
 

تاثیر شستشو و آرایش ریش روی ریزش آن

ممکن است پس از آرایش ریش ریزش آن بیشتر به چشم بیاید. این به این دلیل است که شستن یا شانه کردن ریش خود باعث می شود برخی از تار های شل که در انتهای چرخه رشد قرار دارند بریزند. وقتی به ریش محصولات حالت دهنده می زنید آن را زیاد ماساژ نمی دهید یا نمی شویید مو های شل صورت نمی ریزند و در جای خود محکم می مانند به همین دلیل پس از شامپو کردن و یا بعد از آرایش ریش بیشتر متوجه ریزش آن می شوید. بازی با ریش و یا کشیدن و تاب دادن سبیل هم باعث ریزش مو های فاز تلوژن می شود.
 ریزش غیر عادی ریش

ریزش غیر طبیعی مو ممکن است مربوط به تلوژن افلوویوم باشد. این عارضه زمانی رخ می دهد که یک عامل استرس مثل عفونت جراحی بزرگ یا کاهش وزن شدید موجب شود مو ها زود تر وارد فاز تلوژن شوند. «آلوپسی آره آتا» هم بیماری دیگری است که سبب ریزش ناگهانی و سکه ای مو می شود و ممکن است روی ریش هم تاثیر بگذارد. در این نوع ریزش مو یا عوامل ژنتیکی دخیل است یا استرس و اضطراب های روزمره. در این نوع از ریزش مو قسمتی از ریش یا سبیل به اندازه یک سکه خالی می شود. استثنائا ممکن است ریزش موی سکه ای به صورت منتشر هم دیده شود. در این حالت ریزش مو به شکل سکه ای و به وسعت سطح ناخن اما پراکنده است به شکلی که فرد گمان می کند ریشش کم پشت شده اما معاینه دقیق مشخص می کند مو به صورت ناحیه ای اما گسترده ریخته است. استفاده از ماینوکسیدول در این نوع ریزش مو چاره کار نیست و باید از کورتون های ملایم موضعی استفاده کرد. اگر بعد از چند هفته پاسخ خوبی دریافت نشد می توان از کورتون های تزریقی در نواحی دچار ریزش استفاده کرد.

درماتیت سبوره عامل دیگر ریزش ریش و سبیل است که با خارش التهاب و قرمزی همراه است. برای درمان معمولا از دارو های ضدقارچ که به شکل شامپو و محلول موجود است استفاده می شود. برای کاهش التهاب و خارش نیز استرویید های موضعی ملایم تجویز می شود. کاهش التهاب و خارش فرصت رشد دوباره به مو خواهد داد.

از جمله اختلالات دیگر که منجر به ریزش غیرطبیعی مو می شود می توان به اختلالات خودایمنی بیماری تیرویید عفونت قارچی صورت یا پوست سر و یا تریکوتیلومانیا – اختلال روانی مو کنی- اشاره کرد. همچنین بعضی از داروها به ویژه دارو های شیمی درمانی باعث ریزش مو می شوند زیرا این دارو ها فاز آناژنِ رشد مو را مختل می کند.
 

نقش تغذیه در رویش و ریزش مو

یکی از عواملی که به غیر از مسایل ژنتیکی و اضطرابی و استرس های روزمره در عدم رویش یا ریزش مو های صورت نقش دارد کمبود برخی املاح است؛ از جمله زینک یا روی -موجود در پسته بادام گردو فندق- سلنیوم -موجود در غذا های دریایی مانند میگو و همین طور گوشت قرمز- برخی از ویتامین ها به خصوص ویتامین B۵ موجود در میوه ها و سبزی های تازه و B۸ -موجود در غلات و تخم مرغ- و پروتیین ها -به ویژه اسید آمینه متیونین و سیستئین. در آزمایش ها معمولا کمبود ویتامین های محلول در آب مشخص نمی شود؛ اما اگر فردی دچار فقر آهن و کم خونی ناشی از آن باشد باید از لحاظ کمبود اسیدفولیک یا B۹ آهن و B۱۲ بررسی شود. آزمایش های هورمونی هم در کنار آزمایش کم خونی لازم است و اگر فردی دچار اختلال های هورمونی است بهتر است تا جای ممکن از مصرف مواد غذایی هورمونی مثل گوشت قرمز یا مرغ خودداری یا انواع ارگانیک را مصرف کند. در ضمن جز ویتامین B۵ که از روی پوست جذب دارد سایر املاح و ویتامین ها باید به صورت خوراکی مصرف شوند تا مثمرثمر واقع شوند.

نقش ژنتیک

در افرادی که موی ریش یا سبیل آن ها درنمی آید ممکن است زمینه ژنتیکی وجود داشته باشد. توصیه می شود این افراد آزمایش هورمون تستوسترون و تستوسترون آزاد بدهند. در صورتی که میزان تستوسترون خون کمتر از حد طبیعی باشد با تجویز دارو مشکل رفع خواهد شد. در صورتی که مشکل تنها از گیرنده های آندروژنی باشد باید صبر کرد تا به مرور تعداد آن ها زیاد شود و مو ها رشد کنند. در این مدت البته می توان از محلول های تقویت کننده مثل ماینوکسیدیل و محلول های حاوی کافئین و استروژن های گیاهی رزماری رازیانه یا گیاه دم اسبی استفاده کرد ولی در کل تاثیر راضی کننده ای ندارند. این محلول ها باعث افزایش خونرسانی زیرپوستی می شوند و چون پایه اکثر آن ها الکل است سوزش خفیفی روی پوست ایجاد می کنند که کاملا طبیعی است. به طور کلی موی صورت آقایان در فاصله ۱۴ سالگی تا نهایتا ۲۵ سالگی فرصت رویش دارد.

توصیه ها

به نقل از «لیو استرانگ» معمولا با قطع عامل استرس ریزش یا شکستن بیش از اندازه مو ها متوقف خواهد شد و مو ها دوباره رشد خواهند کرد.

ریزش موی ناشی ازاختلال در رشد مو بسته به عامل محرک آن و برطرف شدن یا نشدن آن عامل موقت یا دایمی است. به عنوان مثال ریزش موی ناشی از زخم جراحت و آسیب به فولیکول مو می تواند دایمی باشد اما ریزش موی ناشی از شیمی درمانی اغلب موقت است. اگر دچار ریزش موی غیرطبیعی شده اید پزشک خود را مطلع کنید تا از علت و روش های درمان آن آگاه شوید.

منبع: بهپو