جزیره تنب بزرگ

جزیره تنب بزرگ یکی از جواهرات باارزش و استراتژیک ایرانه که توی آب های نیلگون خلیج فارس، درست وسط یه عالمه داستان و تاریخ، جا خوش کرده. این جزیره کوچک، با اینکه شاید به چشم نیاد، اما از نظر موقعیت جغرافیایی و اهمیت نظامی و سیاسی حرف های زیادی برای گفتن داره و نمادی از حاکمیت قاطع ایران بر این منطقه محسوب میشه.

آشنایی با جزیره تنب بزرگ و جایگاهش تو خلیج فارس

تا حالا شده به جزیره های خلیج فارس فکر کنی؟ اون همه زیبایی، تاریخ و اهمیت استراتژیک که هر کدومشون دارن، واقعاً آدم رو به فکر فرو می بره. جزیره تنب بزرگ هم دقیقاً یکی از همین نقاط مهم و حیاتیه که شاید اسمش رو کمتر شنیده باشیم، ولی داستان ها و اهمیتش خیلی زیاده. این جزیره، که بخش مهمی از استان هرمزگان و شهرستان ابوموسی محسوب میشه، نه فقط یه تکه خاک تو آبه، بلکه یه نماد از اقتدار و هویت ایرانی تو خلیج فارسه.

تنب بزرگ، با موقعیت بی نظیرش، نقش کلیدی تو کنترل و نظارت بر آبراه های بین المللی خلیج فارس ایفا می کنه. فکر کن یه نقطه کوچک تو دل آب، چقدر می تونه مهم باشه؟ اهمیتش فقط به امروز و دیروز برنمی گرده، بلکه از دوران های خیلی دور، همیشه مورد توجه بوده و تاریخ پر فراز و نشیبی رو از سر گذرونده. این جزیره کوچولو، در واقع یکی از سه جزیره ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک هست که بهشون میگن جزایر سه گانه و دژهای دفاعی ایران تو خلیج همیشه فارس هستن.

ریشه شناسی اسم تنب و نام های قدیمی

وقتی اسم تنب رو می شنویم، شاید اولش برامون غریبه باشه یا معنیش رو ندونیم. اما جالبیش اینجاست که این کلمه، یه ریشه فارسی اصیل داره و توی گویش های محلی جنوب ایران، مثل اچمی، بیقه ای، لامردی، بندری، تنگستانی و دشتی به معنی تپه یا تل استفاده میشه. دریانوردهای قدیمی، وقتی به این جزیره نزدیک می شدن، اون رو مثل یه تپه بزرگ تو دل آب می دیدن، برای همین بهش گفتن تمب.

مردم ساحل نشین بندرعباس و بندر لنگه هنوزم به جزیره بزرگتر میگن تمب گپ که یعنی تنب بزرگ و به جزیره کوچکتر میگن تمبو که همون تنب کوچک هست. جالبه که توی قدیمی ترین نوشته های اروپایی هم، اسم این جزایر به صورت تمون و تمبو اومده. حتی توی نامه نگاری های دوره قاجار هم بهش تامب یا تمب می گفتن.

یه دلیل دیگه برای اسم گذاری تنب بزرگ، وجود مارهای سمی زیاد تو جزیره بوده که باعث شده بهش تنب مار هم بگن. کهن ترین متنی هم که اسم تمب توش اومده، کتاب الفوائد فی اصول علم البحر و القواعد نوشته ابن ماجد، یه دریانورد معروف قرن نهم و دهم هجری قمریه. پس می بینید که اسم این جزیره چقدر ریشه دار و پرمعناست.

موقعیت جغرافیایی و ویژگی های کالبدی جزیره تنب بزرگ

جزیره تنب بزرگ، با اینکه کوچیکه اما تو یه نقطه حسابی مهم تو خلیج فارس قرار گرفته. بیاین یه نگاه دقیق تر به ابعاد و ویژگی های طبیعیش بندازیم.

ابعاد و موقعیت دقیق

تنب بزرگ تقریباً یه شکل دایره ای داره و مساحتش حدود 10.3 کیلومتر مربع یا به قول بعضی ها 11 کیلومتر مربع هست. طول و عرضش تقریباً 3.9 در 3.75 کیلومتره. این جزیره رو اگه روی نقشه نگاه کنی، جنوب غربی جزیره قشم و درست تو دهانه تنگه هرمز پیداش می کنی. یه موقعیت کلیدی که اهمیتش رو چند برابر می کنه.

فاصله اش از جزایر و بنادر مهم ایران و همسایه این شکلیه:

• تا قشم: حدود 31 تا 32 کیلومتر (کوتاه ترین فاصله با خاک اصلی ایران)
• تا تنب کوچک: حدود 12 تا 14 کیلومتر
• تا ابوموسی: حدود 50 تا 53 کیلومتر
• تا بندرعباس: حدود 156 کیلومتر
• تا بندر لنگه: کمتر از 50 کیلومتر
• تا رأس الخیمه (الحمراء): حدود 69 تا 82 کیلومتر

تنب بزرگ تقریباً 15 کیلومتر شمال خط مُنصِف خلیج فارس (خط میانی که بین دو کرانه ایرانی و عربی محاسبه میشه) قرار گرفته. این موقعیت باعث شده که از لحاظ استراتژیک توی دهانه تنگه هرمز، یه نقطه نظارتی خیلی مهم باشه و نقش حیاتی تو امنیت و تجارت دریایی منطقه بازی کنه.

زمین شناسی و عوارض طبیعی

خاک جزیره تنب بزرگ بیشتر شنی و خشکه و خب، طبیعتش هم به تبع همین موضوع، بیشتر صحراییه. اما این خشکی دلیل نمیشه که زیبایی نداشته باشه. توی بخش شمالی جزیره، یه سری تپه وجود داره که بلندترینشون حدود 53 متر از سطح دریا ارتفاع داره. همین تپه ها بودن که باعث شدن اسم تنب (به معنی تپه) بهش داده بشه.

بخش جنوبی جزیره معمولاً هموارتره و به خاطر همین، لنگرگاه های مناسبی برای کشتی ها و قایق ها داره. توی این بخش ها، گیاهان صحرایی که به شوری مقاومن، رشد می کنن و در گذشته برای چرای دام های محلی استفاده می شدن. یکی از پدیده های جالب این جزیره، سرچشمه های نمکی هستن که با بالا اومدن گنبدهای نمکی تشکیل شدن و آب دریا با عملکرد مکانیکی و شیمیایی خودش، شکل ها و منظره های تماشایی و منحصربه فردی رو تو جزیره ایجاد کرده. این منظره ها واقعاً دیدنی هستن و از زیبایی های طبیعی تنب بزرگ به حساب میان.

آب و هوای جزیره تنب بزرگ: اقلیمی خاص تو خلیج فارس

آب و هوای جزیره تنب بزرگ، مثل بیشتر مناطق جنوب ایران، گرم و خشکه. اما بیاین دقیق تر ببینیم اوضاع چطوریه.

دما و رطوبت

توی تابستون، دمای هوا تو تنب بزرگ حسابی بالا می ره، چیزی حدود 24 تا 44 درجه سانتی گراد رو تجربه می کنه که خب، اگه اهل گرما نباشی، ممکنه سخت بگذره. اما تو زمستون هوا بهتر میشه و دمای هوا بین 10 تا 24 درجه سانتی گراد میاد پایین تر و دلپذیرتر میشه.

رطوبت هوا هم تو این جزیره نسبتاً زیاده، خصوصاً تو فصل تابستون که میانگین رطوبت به 80 تا 82 درصد هم می رسه. این رطوبت بالا باعث میشه حتی اگه دمای هوا خیلی هم بالا نباشه، حس گرمای بیشتری داشته باشی.

میزان بارش و منابع آبی

میزان بارش تو تنب بزرگ کمه، اما همین بارش کم هم الگوی فصلی داره. معمولاً تو فصل زمستون، یعنی ماه های دی و اسفند، شاهد افزایش میزان بارش هستیم. همین بارش های محدود، بخش کوچکی از آب مورد نیاز جزیره رو تامین می کنه.

از قدیم الایام، آب آشامیدنی جزیره از دو تا چاه نیمه شور تو بخش جنوبی تامین می شد که الان خشک شدن. به خاطر همین، آب شرب مورد نیاز ساکنین و تاسیسات جزیره رو از قشم میارن. این نشون میده که تامین آب شیرین همیشه یکی از چالش های اصلی زندگی تو این جزیره بوده.

تاریخچه حاکمیت ایران بر تنب بزرگ: اسناد و رویدادها

حاکمیت ایران بر جزیره تنب بزرگ، یه داستان طولانی و پر از اسناد و مدارکه که به خیلی سال پیش برمی گرده. این فقط یه ادعا نیست، بلکه پشتش کلی سند و مدرک تاریخی و حقوقی هست.

پیشینه تاریخی مالکیت از دوران باستان تا قاجار

ایران از دوران باستان تا الان، مالکیت جزیره تنب بزرگ و جزایر اطرافش رو داشته. شواهد باستان شناسی و تاریخی زیادی هم این موضوع رو تأیید می کنن. تو دوران قاجار، این حاکمیت خیلی رسمی تر و مستندتر شد. مثلاً، تو سال 1887 میلادی، ناصرالدین شاه یه سندی رو امضا کرد که بر حاکمیت ایران بر این جزایر تاکید داشت. بعدش هم تو سال 1904، مظفرالدین شاه با یه نامه رسمی به وزیر امور خارجه، این حاکمیت رو دوباره یادآوری کرد.

این اسناد و مدارک حسابی بریتانیا رو نگران کرده بود، چون اون موقع بریتانیا تو خلیج فارس نفوذ زیادی داشت و می خواست کنترل این منطقه رو تو دست خودش بگیره. همین اسناد نشون میده که ایران همیشه بر مالکیت خودش اصرار داشته و این جزایر رو بخشی جدانشدنی از خاک خودش می دونسته.

سند ناصرالدین شاه در سال ۱۸۸۷ و نامه مظفرالدین شاه در سال ۱۹۰۴، مهم ترین مستندات تاریخی حاکمیت ایران بر جزایر تنب بزرگ و ابوموسی در دوران قاجار هستند که نگرانی بریتانیا را به دنبال داشت.

اشغال بریتانیا و بازپس گیری ۱۳۵۰ خورشیدی (۱۹۷۱ میلادی)

متاسفانه، تو سال 1903 میلادی، بریتانیا که نفوذ استعماری زیادی تو منطقه داشت، جزایر تنب بزرگ و تنب کوچک رو به اسم قبایل تحت الحمایه خودش تو شارجه اشغال کرد. این اشغال حدود 68 سال طول کشید.

اما داستان به همینجا ختم نشد. بالاخره تو سال 1971 میلادی (مصادف با 1350 خورشیدی)، قبل از اینکه بریتانیا کاملاً از منطقه خارج بشه و امارات متحده عربی تشکیل بشه، یه توافق سه جانبه بین ایران، امیرنشین شارجه و بریتانیا امضا شد. بر اساس این توافق، قرار شد که جزایر سه گانه به ایران برگردن. ایران هم یک روز قبل از تشکیل امارات، نیروهای خودش رو تو جزیره ابوموسی مستقر کرد.

لحظه بازپس گیری تنب بزرگ اما با شهادت چند نفر از نیروهای ایرانی همراه شد. نیروهای ایرانی بدون سلاح و با نیت تسلیم کردن پاسگاه پلیس محلی به سمت اونا رفتن، اما با تیراندازی ناگهانی پلیس رأس الخیمه مواجه شدن. تو این درگیری، سروان رضا سوزن چی، مهناوی یکم حبیب الله کهریزی و ناوی وظیفه آیت الله خانی شهید شدن و علی قربان روزبهانی هم زخمی شد. بعد از این اتفاق، نیروهای ایرانی مجبور به مقابله شدن و در نهایت پلیس محلی تسلیم شد. این واقعه نشون میده که ایران برای بازگرداندن حاکمیتش چقدر مصمم بود.

ادعاهای واهی امارات متحده عربی و موضع قاطع ایران

بعد از تشکیل امارات متحده عربی تو سال 1971، این کشور شروع به مطرح کردن ادعاهای بی اساس درباره مالکیت جزایر سه گانه، از جمله تنب بزرگ، کرد. اونا حتی به سازمان ملل هم شکایت کردن، اما شورای امنیت تو دسامبر 1971، درخواست امارات رو از دستور کار خودش خارج کرد و بهش رسیدگی نکرد. این یعنی ادعای اونا پایه و اساس حقوقی محکمی نداشت.

جمهوری اسلامی ایران همیشه تاکید کرده که این جزایر بخشی جدایی ناپذیر از خاک ایرانه و ادعاهای امارات رو کاملاً رد می کنه. موضع ایران اینه که هرگونه سوء تفاهمی درباره جزیره ابوموسی، فقط باید تو چارچوب تفاهم نامه 1971 و از طریق گفتگوی دوجانبه حل بشه و نیازی به میانجی گری هیچ کشور یا سازمانی نیست.

اهمیت بین المللی این جزایر و نقشی که ایران تو حفظ ثبات منطقه بازی می کنه، باعث شده که این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار باشه. ایران با حضور قاطع و مستمر خودش، نه تنها حاکمیتش رو بر این جزایر حفظ می کنه، بلکه به امنیت و ثبات کل منطقه خلیج فارس هم کمک می کنه.

ایران ادعاهای امارات متحده عربی بر جزایر سه گانه را بی اساس می داند و با استناد به مدارک تاریخی و حقوقی، بر حاکمیت بلامنازع خود تأکید دارد و هرگونه مذاکره را صرفاً در چارچوب دوجانبه می پذیرد.

زندگی و زیرساخت ها تو جزیره تنب بزرگ

با اینکه جزیره تنب بزرگ یه منطقه استراتژیک و نظامی به حساب میاد، اما زندگی و زیرساخت هایی هم توش وجود داره که برای ساکنان و انجام وظایف نظامی ضروریه.

جمعیت و وضعیت مسکونی

تنب بزرگ جزیره پرجمعیتی نیست. بیشتر کسانی که اونجا زندگی می کنن، نیروهای نظامی، کارکنان دولتی و خانواده هاشون هستن. قبلاً اهالی بندر لنگه و عرب های ایل بنی یاس دبی هم اونجا ساکن بودن که از راه صید مروارید و ماهی، و یه کمی هم باغداری و کشاورزی زندگی می چرخوندن.

تو قسمت جنوب شرقی جزیره، یه شهر کوچیک به اسم شهر تنب بزرگ هست که امکانات اولیه ای مثل بیمارستان، برق، آب، بخشداری و بخش های تجاری و فروشگاه داره. این امکانات برای پشتیبانی از زندگی ساکنان و نیروهای نظامی فراهم شده.

تاسیسات استراتژیک

اهمیت استراتژیک تنب بزرگ باعث شده که تاسیسات مهمی توش ساخته بشه:

• فرودگاه تنب بزرگ: این فرودگاه برای تردد هوایی، حمل و نقل نیروها و تجهیزات نظامی و پشتیبانی از عملیات های مختلف، نقش حیاتی داره. باند فرودگاهش هم می تونه هواپیماهای ملخی کوچیک رو پذیرا باشه.
• اسکله تنب بزرگ: یه اسکله نسبتاً بزرگ تو سمت شرقی جزیره هست که هم برای پهلو گرفتن قایق ها و لنج های کوچیک استفاده میشه و هم برای تردد کشتی های نظامی و باری. این اسکله نقش مهمی تو تامین و ارسال تجهیزات نظامی داره.
• موج شکن و فانوس دریایی: یه موج شکن برای حفاظت از اسکله و یه فانوس دریایی به ارتفاع 26 متر (که تو سال 1332 ساخته شده) برای راهنمایی کشتی ها هم تو جزیره وجود داره.

حضور یگان هایی از ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تو این جزیره، اهمیت نظامی و دفاعی اون رو بیشتر نشون میده و باعث حفظ امنیت ملی ایران تو این منطقه حیاتی میشه.

منابع طبیعی و اقتصادی

با اینکه جزیره تنب بزرگ عمدتاً خشکه، اما منابعی هم داره. یکی از این منابع، معدن خاک سرخ هست که تو جزیره وجود داره و از نظر اقتصادی می تونه مهم باشه. در گذشته، بومیان جزیره از طریق صید ماهی و مروارید، و کمی هم باغداری و کشاورزی محدود، روزگار می گذروندن. اما الان بیشتر فعالیت های اقتصادی و زیرساختی جزیره، به خاطر ماهیت استراتژیکش، حول محور نظامی و دولتی می چرخه.

محیط زیست و حیات وحش منحصر به فرد تنب بزرگ

با اینکه تنب بزرگ یه جزیره نسبتاً خشکه، اما یه اکوسیستم خاص و حیات وحش جالبی داره که دیدنش برای علاقه مندان به طبیعت خالی از لطف نیست.

پوشش گیاهی

پوشش گیاهی تنب بزرگ شاید خیلی متنوع و انبوه نباشه، اما گونه های گیاهی خاصی توش رشد می کنن که به شوری و خشکی مقاومن. از مهم ترین این گیاهان میشه به:

• درختان تمر (نوعی از درخت خرما)
• درخت گز
• درخت لور (همون انجیر هندی)
• مغیر
• کرت

این گیاهان شورپسند، علاوه بر اینکه پوشش گیاهی جزیره رو تشکیل میدن، از دیدنی های طبیعی و خاص منطقه هم به حساب میان.

زیست جانوری

سفر به تنب بزرگ از نظر مشاهده حیات وحش هم می تونه جذاب باشه. تو آب های اطراف جزیره، تنوع زیادی از آبزیان رو میشه پیدا کرد:

• ماهی های خوراکی: شیر، خارو، شوریده، قباد، سنگسر، نعیم، حلوا، سرخو
• ماهی های غیرخوراکی و دیگر آبزیان: لقمه ماهی، مار ماهی، اره ماهی، اسب سواری، لاک پشت دریایی، کوسه، خرچنگ دریایی، دلفین، ماهی مرکب و انواع نرم تنان.

اگه اهل پرنده نگری باشی، تنب بزرگ پاتوق انواع پرندگان بومی و مهاجر هم هست. میشه کاکایی ها، پرستو، کبوتر چاهی، اگرت سفید، قمری خانگی، دم سرخ عادی و بلبل خرما رو اونجا دید.

اما شاید جالب ترین بخش حیات وحش جزیره، خزندگان و جوندگانش باشن. این جزیره یه عالمه مار سمی داره که به خاطر همین بهش تنب مار هم می گفتن. از انواع مارها میشه به مار جعفری و مار افعی شاخدار اشاره کرد. سوسمارها، انواع اسکینک، جکو، آگاما، بزمجه و عقرب (مثل عقرب های آندروکتونوس و مزبوتوس) هم تو جزیره پیدا میشن. جوندگانی مثل موش سیاه، موش خانگی، موش انباری و خرگوش وحشی هم از ساکنان دیگه این جزیره ان.

تنوع زیستی جزیره تنب بزرگ، از گیاهان شورپسند تا آبزیان دریایی، پرندگان مهاجر و خزندگان خاص، این جزیره را به یکی از اکوسیستم های جالب توجه خلیج فارس تبدیل کرده است.

دسترسی و ملاحظات بازدید از جزیره تنب بزرگ

خب، رسیدیم به یه بخش مهم: آیا میشه به جزیره تنب بزرگ سفر کرد؟ و اگه آره، چطوری؟

اول از همه باید بگم که جزیره تنب بزرگ یه منطقه نظامی و استراتژیکه. یعنی چی؟ یعنی ورود بهش برای عموم مردم و گردشگرهای عادی، بدون مجوزهای خاص، امکان پذیر نیست و یه جورایی محدودیت داره. پس اگه تو فکر یه سفر تفریحی معمولی به این جزیره هستی، احتمالاً باید برنامه هات رو عوض کنی.

اما برای کسانی که کار اداری، نظامی یا پژوهشی دارن و مجوزهای لازم رو گرفتن، مسیرهای دسترسی وجود داره. میشه از طریق پروازهای کوچیک که بین بندرعباس، قشم و جزیره های اطراف هستن، به فرودگاه تنب بزرگ رسید. البته این فرودگاه برای پروازهای نظامی و پشتیبانی طراحی شده.

راه دیگه، از طریق دریا و با قایق یا کشتی های کوچیک (البته نه گردشگری معمولی) از بندرعباس یا قشم هست. فاصله تنب بزرگ تا قشم حدود 30 تا 32 کیلومتره. پس اگه کسی مجوز داشته باشه، می تونه از این مسیرها خودش رو به جزیره برسونه. اما باز هم تاکید می کنم، این جزیره بیشتر جنبه نظامی و استراتژیک داره و مقصد گردشگری عمومی نیست.

تنب بزرگ در منظومه جزایر جنوبی ایران

جزیره تنب بزرگ فقط یه جزیره تنها نیست؛ بلکه بخشی از یه منظومه بزرگتر از جزایر بااهمیت تو جنوب ایرانه. این جزایر همگی با هم، یه پیکره واحد رو تشکیل میدن و نقش مهمی تو امنیت و اقتدار ایران تو خلیج فارس دارن.

اگه نگاهی به نقشه بندازیم، می بینیم که تنب بزرگ همسایه های مهمی مثل تنب کوچک، ابوموسی، قشم، هنگام، هرمز و لارک داره. این جزایر با هم، یه کمربند دفاعی و استراتژیک رو تو دهانه تنگه هرمز و آب های جنوبی ایران ایجاد کردن.

جزایر سه گانه خلیج فارس (تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی) اهمیت ویژه ای دارن. این سه جزیره، درست مثل دروازه هایی هستن که ورود و خروج به خلیج فارس رو کنترل می کنن. کنترل بر این جزایر به ایران این امکان رو میده که بر تردد دریایی تو این منطقه حساس، نظارت کامل داشته باشه و از منافع ملی خودش حفاظت کنه.

اهمیت تنب بزرگ رو نمیشه جدا از بقیه جزایر جنوبی در نظر گرفت. هر کدوم از این جزایر، چه مسکونی باشن مثل قشم و هنگام که قطب گردشگری و تجارت هستن، و چه نظامی باشن مثل تنب بزرگ و تنب کوچک، همگی نقش کلیدی تو حفظ یکپارچگی سرزمینی و امنیت ملی ایران ایفا می کنن. این جزایر، هم از نظر تاریخی و هم از نظر ژئوپلیتیکی، بخشی جدایی ناپذیر از هویت و اقتدار ایران تو خلیج همیشه فارس هستن.

مثلاً جزیره قشم با اون همه شگفتی های طبیعی و تاریخی، جزیره هنگام با دلفین هاش، یا هرمز با خاک سرخش، هر کدوم جذابیت های خودشون رو دارن و در کنار جزایر استراتژیکی مثل تنب بزرگ، تصویر کاملی از ایران دریایی رو به نمایش میذارن. این همبستگی و یکپارچگی، چیزیه که ایران همیشه بر اون تأکید داره و نشون میده که تمام این جزایر، بخشی از یک پیکره واحد و سرزمین مادری هستن.

نتیجه گیری: اهمیت پایدار جزیره تنب بزرگ برای ایران

جزیره تنب بزرگ شاید از نظر مساحت یه نقطه کوچیک تو نقشه باشه، اما از هر جهت که نگاه کنیم، اهمیتش برای ایران بی نظیره و هیچ شکی تو مالکیت ایران بر این نگین خلیج فارس وجود نداره.

این جزیره، یه تاریخچه پر افت و خیز داره که ریشه هاش برمی گرده به دوران باستان و با اسناد محکم و معتبر، مالکیت ایران رو نشون میده. از دوران قاجار و اسناد تاریخی گرفته تا بازپس گیری شجاعانه اون از بریتانیا تو سال 1971 میلادی و شهادت نیروهای دلاورمون، همه و همه گواهی بر این مدعاست.

از نظر جغرافیایی، موقعیت استراتژیک تنب بزرگ تو دهانه تنگه هرمز، اون رو به یه نقطه کلیدی برای کنترل و نظارت بر آبراه های بین المللی تبدیل کرده. این یعنی امنیت کشتیرانی تو منطقه، تا حد زیادی به حضور مقتدرانه ایران تو این جزیره وابسته است.

از جنبه نظامی و سیاسی هم، تنب بزرگ به همراه تنب کوچک و ابوموسی، جزایر سه گانه رو تشکیل میدن که دژهای دفاعی ایران تو خلیج همیشه فارس هستن. حضور نیروهای نظامی و تاسیسات استراتژیک مثل فرودگاه و اسکله، نشون دهنده عزم ملی و اراده قاطع ایران برای حفظ تمامیت ارضی و حاکمیت خودش بر این جزیره و تمامی آب های خلیج فارسه. ادعاهای واهی امارات متحده عربی هم هیچوقت نتونسته خدشه ای به این حاکمیت وارد کنه و ایران همیشه بر مذاکرات دوجانبه و بدون دخالت میانجی تاکید داشته.

پس، جزیره تنب بزرگ نه فقط یه تیکه خاک، بلکه نمادی از تاریخ، استقامت و اقتدار ایرانه که همیشه برای کشورمون مهم بوده و خواهد ماند. حفظ این جزیره، حفظ هویت و امنیت ملی ماست.