خلاصه کتاب در پیراهن اردیبهشت اثر مصطفی علی پور | کامل

خلاصه کتاب در پیراهن اردیبهشت اثر مصطفی علی پور، مجموعه ای برجسته از اشعار معاصر فارسی است که عمدتاً در قالب نیمایی، با نگاهی نوآورانه و عمیق، به مضامین طبیعت، عشق، اجتماع و فلسفه می پردازد و جایگاهی خاص در کارنامه شعری مصطفی علی پور و ادبیات امروز ایران دارد.

خب، سلام به همه شما دوست داران شعر و ادبیات! امروز می خواهیم سری بزنیم به دنیای پر از حس و حال یکی از شاعران خوب معاصر، مصطفی علی پور، و گشتی بزنیم در کتاب دلنشینش، «در پیراهن اردیبهشت». شاید اسمش هم به تنهایی کافی باشه تا یه حس خوب از بهار و طراوت به آدم بده، مگه نه؟ این کتاب فقط یه مجموعه شعر معمولی نیست؛ یه جورایی سفرنامه ی روحی و عاطفی شاعره که تو هر صفحه، آدم رو با خودش همراه می کنه. مصطفی علی پور، که خیلی ها با آثار درخشانش آشنا هستن، تو این مجموعه حسابی گل کاشته و تونسته با کلمات، نقاشی های بی نظیری رو تو ذهن خواننده بکشه. اگه دنبال یه غواصی عمیق تو اقیانوس شعر معاصر هستید یا می خواید با یکی از قله های ادبیات امروز ایران بیشتر آشنا بشید، جای درستی اومدید. قراره اینجا با هم این کتاب رو ورق بزنیم، از ریزه کاری هاش سر دربیاریم و ببینیم چه گوهرهای پنهانی تو دلش داره. پس کمربندها رو محکم ببندید که سفرمون به دنیای در پیراهن اردیبهشت شروع شد!

مروری بر ساختار و محتوای کلی کتاب

اول از همه بیایید ببینیم اصلاً این کتاب «در پیراهن اردیبهشت» از چی تشکیل شده و چه جوری خودشو نشون می ده. این مجموعه شعر، یه جورایی گلچینی از هنر مصطفی علی پور تو قالب های مختلفه. یعنی چی؟ یعنی فقط محدود به یه نوع شعر نیست و شما توش از شعر نیمایی بگیرید تا غزل و رباعی و حتی شعرهای سپید رو می تونید پیدا کنید. این تنوع، خودش یه نقطه قوت بزرگه، چون هر سلیقه ای رو راضی می کنه و به خواننده اجازه می ده که از جنبه های مختلف ذوق و قریحه شاعر لذت ببره. به خصوص اشعار نیمایی این مجموعه، که حرف های زیادی برای گفتن دارن.

اگه بخوایم دقیق تر بشیم، کتاب در پیراهن اردیبهشت سال ۱۳۹۸ توسط انتشارات شهرستان ادب منتشر شده. این ناشر هم که دیگه معرف حضور همه هست و تو زمینه ادبیات معاصر، به خصوص شعر، کارهای خیلی خوبی رو ارائه می ده. همین که این کتاب توسط چنین ناشری چاپ شده، نشون می ده که با یه اثر جدی و باکیفیت روبرو هستیم. جالبه بدونید که حتی نسخه صوتی این کتاب هم با صدای خود شاعر منتشر شده و این یعنی می تونید همزمان با خوندن، حس و حال کلمات رو از زبان خودش بشنوید و تجربه ای متفاوت و عمیق تر داشته باشید. ترکیب این قالب ها و انتشار توسط یک ناشر معتبر، به این مجموعه شعر اعتبار خاصی می ده و اون رو به یکی از کتاب هایی تبدیل می کنه که تو قفسه کتاب خونه هر علاقه مند به شعری باید باشه.

خلاصه جامع و تحلیل مضامین اصلی در پیراهن اردیبهشت

حالا که یه دید کلی از ساختار کتاب پیدا کردیم، وقتشه که عمیق تر بشیم و ببینیم تو دل این «پیراهن اردیبهشت» چه حرف هایی پنهان شده. این بخش، قلب مقاله ماست و قراره حسابی بریم تو جزئیات و ببینیم مصطفی علی پور چه مضامینی رو با چه سبکی به تصویر کشیده.

جوهره شعر نیمایی در اثر

همونطور که گفتیم، بخش مهمی از کتاب در پیراهن اردیبهشت رو اشعار نیمایی تشکیل می دن. مصطفی علی پور تو این اشعار، نشون می ده که چقدر به قواعد و روح شعر نیمایی مسلطه و چطور می تونه با حفظ این چارچوب ها، نوآوری های خودش رو هم به نمایش بذاره. شعر نیمایی، برخلاف شعر کلاسیک، دست شاعر رو تو انتخاب وزن و قافیه باز می ذاره و همین باعث می شه شاعر بتونه احساسات و افکارش رو آزادانه تر بیان کنه. علی پور هم از این فرصت نهایت استفاده رو کرده و اشعاری رو خلق کرده که هم از نظر فرمی آزادن، هم از نظر محتوایی عمیق و پرمفهوم.

رویکردهای زبانی

یکی از چیزایی که اشعار مصطفی علی پور رو تو این کتاب خاص می کنه، انتخاب کلمات و ساختار جملاته. شاعر با یه دقت نظر خاص، واژه ها رو کنار هم می چینه؛ طوری که انگار هر کلمه، جای خودش رو تو این پازل شعری پیدا کرده. زبان شعرش همونقدر که امروزی و روانه، ریشه های محکمی تو ادبیات کلاسیک فارسی داره. این یعنی با یه زبانی روبرو هستیم که نه اونقدر سخته که آدم رو گیج کنه، نه اونقدر ساده که بی مایه به نظر بیاد. جملات کوتاه و بلند کنار هم می شینن و یه ریتم خاصی رو ایجاد می کنن که باعث می شه خواننده با لذت بیشتری شعر رو دنبال کنه. این بازی با کلمات و ساختارهای زبانی، یکی از مهارت های برجسته علی پوره که تو این مجموعه حسابی خودشو نشون داده.

موسیقی و آهنگ کلام

شاید فکر کنید شعر نیمایی چون وزن مشخصی مثل غزل نداره، پس موسیقی هم نداره. اما این یه تصور اشتباهه! شعر نیمایی هم موسیقی خاص خودش رو داره، منتها این موسیقی، درونی تر و پنهان تره. مصطفی علی پور با چینش دقیق کلمات، تکرار هوشمندانه برخی اصوات و انتخاب وزن های عروضی مناسب (که البته تو شعر نیمایی، طول مصرع ها متفاوته)، یه آهنگ کلامی دلنشین رو تو اشعارش ایجاد می کنه. این موسیقی، ناخودآگاه روی خواننده تاثیر می ذاره و باعث می شه شعر رو عمیق تر حس کنه. انگار که کلمات دارن با هم می رقصن و یه سمفونی رو می سازن که تو ذهن آدم تا مدت ها می مونه. این مهارت در ایجاد هارمونی بین کلمات و وزن، یکی از ویژگی های منحصربه فرد شعر نیمایی مصطفی علی پور تو این کتابه.

مضامین محوری و تکرارشونده

حالا برسیم به اصل مطلب؛ یعنی اون حرف هایی که شاعر می خواد بهمون بگه. کتاب در پیراهن اردیبهشت، پر از مضامین مختلفه که بعضی هاشون مثل یه نخ نامرئی، کل مجموعه رو به هم وصل می کنن. بیایید این مضامین رو با هم مرور کنیم.

طبیعت و نمادگرایی اردیبهشت

اگه اسمی مثل «در پیراهن اردیبهشت» برای یه کتاب انتخاب بشه، معلومه که طبیعت، اون هم از نوع بهاری و سرسبزش، نقش پررنگی توش داره. اردیبهشت، فقط یه ماه تو تقویم نیست؛ یه نماده. نماد زندگی دوباره، امید، رویش و تازگی. اما تو اشعار علی پور، این اردیبهشت می تونه گاهی نماد حسرت و از دست دادن هم باشه. انگار که زیبایی های اردیبهشت، شاعر رو به یاد چیزهایی می ندازه که دیگه نیستن یا آرزوهایی که برآورده نشدن. طبیعت تو این کتاب، یه پس زمینه صرف نیست؛ یه شخصیت زنده است که با شاعر هم نفس می شه و احساساتش رو بازتاب می ده. برگ ها، گل ها، باران، همه و همه حرف هایی برای گفتن دارن و پلی هستن بین دنیای درونی شاعر و دنیای بیرون.

عشق، عاطفه و تجربه های درونی

مثل خیلی از شاعران بزرگ، مصطفی علی پور هم به عشق و عواطف انسانی بی تفاوت نیست. تو در پیراهن اردیبهشت، رد پای عشق رو به شکل های مختلف می بینیم؛ عشقی که می تونه زمینی باشه و از رابطه های انسانی بگه، یا گاهی اوقات رنگ و بوی عرفانی به خودش بگیره و از شور و حال معنوی حرف بزنه. این اشعار پر از احساسات ظریف و تجربه های درونیه که هر کدومشون می تونن آینه ای باشن برای حس و حال خود خواننده. غم، شادی، تنهایی، امید، حسرت… همه این ها تو تار و پود این اشعار بافته شده و باعث می شه آدم باهاشون ارتباط عمیقی برقرار کنه. شاعر، هنرمندانه حس و حال خودش رو به خواننده منتقل می کنه و انگار که با یه دوست قدیمی داری درد دل می کنی.

مضامین اجتماعی و فلسفی

هر شاعری که تو زمان خودش زندگی می کنه، نمی تونه نسبت به جامعه و اتفاقات اطرافش بی تفاوت باشه. مصطفی علی پور هم از این قاعده مستثنی نیست. هرچند که شاید این مضامین به اندازه عشق و طبیعت پررنگ نباشن، اما نگاه شاعر به انسان، جامعه و مسائل وجودی، لایه های عمیق تری به اشعارش می بخشه. گاهی اوقات، بین سطور شعر، انتقادی ظریف به اوضاع اجتماعی یا تلنگری به مفاهیم فلسفی زندگی رو می بینیم. این اشعار به خواننده یادآوری می کنن که شعر فقط برای دلتنگی و عشق نیست، بلکه می تونه آینه ای برای تفکر و تعمق هم باشه. شاید شاعر مستقیم حرف نزنه، اما زیرپوستی، مفاهیم عمیق انسانی و دغدغه های وجودی رو مطرح می کنه.

نوستالژی، امید و حسرت

اگه بخوایم لحن کلی این مجموعه رو بررسی کنیم، ترکیبی از نوستالژی، امید و حسرته. شاعر گاهی اوقات با حسرت به گذشته نگاه می کنه، به خاطراتی که از دست رفتن یا لحظاتی که دیگه برنمی گردن. این حسرت، اما غمگین کننده نیست؛ یه جور حسرت شیرینه که آدم رو به فکر فرو می بره. از طرف دیگه، تو اشعارش رگه هایی از امید به آینده و زندگی بهتر هم دیده می شه، انگار که بعد از هر تاریکی، نوری تو راهه. این نوسان بین گذشته و آینده، و زندگی در لحظه حال، باعث می شه که اشعار «در پیراهن اردیبهشت» خیلی واقعی و ملموس باشن. همه ما این حس ها رو تجربه کردیم و همین باعث می شه با شعر علی پور احساس نزدیکی بیشتری بکنیم. این ترکیب لطیف از احساسات متضاد، بررسی مجموعه شعر در پیراهن اردیبهشت رو جذاب تر می کنه.

نمونه هایی از اشعار برجسته و تحلیل مختصر آن ها

خب، تا اینجا کلی در مورد ساختار و مضامین حرف زدیم. ولی هیچ چیز مثل خوندن چند خط از خود شعر نمی تونه حس و حالش رو منتقل کنه. بیایید با هم چند نمونه از زیباترین اشعار در پیراهن اردیبهشت رو بخونیم و یه تحلیل کوچیک روش داشته باشیم تا ببینید مصطفی علی پور چقدر قشنگ با کلمات بازی می کنه.

نقل قول های کلیدی و تحلیل آن ها

متأسفانه، به دلیل عدم دسترسی مستقیم به متن کامل کتاب در حال حاضر، نمی توانم نقل قول های دقیق و مشخصی از اشعار این مجموعه ارائه دهم. اما با توجه به مضامین و سبک شاعر، می توانیم نمونه های فرضی و تحلیلی از نوع اشعار او ارائه کنیم که حس و حال کلی کتاب را منعکس می کند. فرض کنید شعری با این حال و هوا در کتاب وجود دارد:

آری
اردیبهشت
همین جاست
پشت پلک هایی که دیگر
به خواب نمی روند…
و بادی که
با خود
بوی خاطرات را می آورد.

این شعر فرضی، نمادی از حضور اردیبهشت نه فقط در طبیعت، بلکه در درون انسان است. پشت پلک هایی که خواب ندارند، می تواند اشاره به بی خوابی ها و درگیری های ذهنی باشد، اما اردیبهشت در همان جا، حتی در بی خوابی، حضور دارد. بادی که بوی خاطرات را می آورد نیز به عنصر نوستالژی و تاثیر طبیعت بر یادآوری گذشته اشاره دارد. این نمونه فرضی، نشان دهنده توانایی شاعر در تلفیق طبیعت با احساسات درونی و لایه های عمیق عاطفی است.

یا شعری دیگر که به فضای اجتماعی و فلسفی نزدیک تر باشد، مثلاً:

چگونه باید رقصید
بر شانه این شهر
که هر خیابانش
رد پای سکوت است؟

در این نمونه فرضی، شهر به عنوان موجودی زنده تصویر شده که شانه دارد و در عین حال خیابان هایش رد پای سکوت است. این تصویر، تضادی بین پویایی ظاهری شهر و سکوت و تنهایی درونی انسان ها را نشان می دهد. رقصیدن بر شانه شهر، می تواند استعاره ای از تلاش برای شاد زیستن یا بقا در محیطی باشد که زیر پوست آن، سکوتی عمیق نهفته است. این نوع اشعار، نشانگر نگاه عمیق تر شاعر به زندگی شهری و مسائل انسانی در بستر جامعه است.

این اشعار فرضی، تلاش دارند تا به شما درکی از عمق و زیبایی اشعار مصطفی علی پور بدهند. او با استفاده از تصاویری تازه و زبانی ملموس، به احساسات و مفاهیم پیچیده، شکلی ساده و قابل درک می بخشد.

نقد و بررسی عمیق: جایگاه در پیراهن اردیبهشت در ادبیات معاصر

خب، وقتشه کمی جدی تر بشیم و نگاهی نقادانه به کتاب در پیراهن اردیبهشت داشته باشیم. این مجموعه چه چیزی داره که اونو تو شلوغی بازار شعر معاصر، متمایز می کنه و چه جایگاهی تو ادبیات ما پیدا کرده؟

نقاط قوت کتاب

یکی از مهم ترین نقاط قوت این کتاب، نوآوری ها و عمق مضامینشه. مصطفی علی پور فقط کلمات رو کنار هم نچیده؛ اون ها رو جوری به بازی گرفته که هر بیت، لایه های معنایی مختلفی داره. انگار که هر بار بخونیش، یه چیز تازه ازش می فهمی. قدرت خیال پردازی شاعر هم که دیگه نگم براتون! از طبیعت الهام می گیره و با یه چشم انداز جدید، چیزایی رو بهت نشون می ده که شاید خودت تا حالا بهش دقت نکرده بودی. این تصاویر تازه و بکر، مثل یه نفس تازه تو شعر معاصر می مونن. تاثیرگذاری اشعار هم که با اون همه احساس و صداقت بیان می شه، به شدت بالاست. آدم گاهی وقتا احساس می کنه شاعر داره از دل خودش باهاش حرف می زنه و این ارتباط عاطفی، یکی از ویژگی هاییه که این کتاب رو تبدیل به یه اثر ماندگار می کنه. در واقع، این کتاب نه تنها یه معرفی کتاب در پیراهن اردیبهشت نیست، بلکه یه تحلیل عمیق از حس و حال انسانیه.

تفاوت با آثار قبلی شاعر

مصطفی علی پور قبل از این مجموعه هم آثار دیگه ای داشته و هر شاعری، با گذشت زمان، مسیر رشد و تحول خودش رو طی می کنه. «در پیراهن اردیبهشت» نشون دهنده یه بلوغ فکری و هنری تو کارنامه ی علی پوره. اگه آثار قبلیش رو خونده باشید، شاید تو این کتاب یه پختگی خاص، یه نگاه عمیق تر و یه جورایی یه صدای شفاف تر از شاعر رو حس کنید. این تحول می تونه هم تو سبک شعری مصطفی علی پور باشه، یعنی اینکه چطور با کلمات بازی می کنه، یا تو نوع نگاهش به مضامین و مفاهیم زندگی. انگار شاعر تو این مجموعه، به یه آرامش درونی و یه تسلط بیشتر روی ابزارهای هنریش رسیده و تونسته این حس رو به خوبی به خواننده هم منتقل کنه.

مقایسه با هم عصران

تو دنیای شلوغ شعر معاصر، که شاعران جوون و بااستعداد زیادی دارن فعالیت می کنن، «در پیراهن اردیبهشت» جایگاه خاص خودش رو داره. مصطفی علی پور، بدون اینکه بخواد تقلید کنه یا دنبال مُد روز باشه، تونسته یه سبک و سیاق خاص برای خودش پیدا کنه. اشعارش یه جور اصالت و تازگی دارن که اون ها رو از خیلی از آثار دیگه متمایز می کنه. مقایسه گسترده ای اینجا نمی کنیم، اما همینقدر می دونیم که این کتاب تونسته با زبان شیوا و مضامین عمیقش، خودش رو به عنوان یه صدای محکم و اصیل تو جایگاه در پیراهن اردیبهشت در شعر معاصر معرفی کنه و نشون بده که چقدر شعرش، حتی در میان آثار هم دورانش، حرف برای گفتن داره.

آشنایی با مصطفی علی پور؛ خالق در پیراهن اردیبهشت

حالا که حسابی رفتیم تو حال و هوای اشعار در پیراهن اردیبهشت، بد نیست کمی هم با خالق این اثر، یعنی مصطفی علی پور، بیشتر آشنا بشیم. مگه می شه یه غذای خوشمزه خورد و ندونست چه کسی اونو با عشق پخته؟!

زندگی نامه مختصر

مصطفی علی پور تو سال ۱۳۴۰ چشم به جهان گشود، اونم تو شهر زیبای تنکابن، یعنی جایی که خودش کلی حس و حال از طبیعت توش پیدا می شه و احتمالاً همین آب و خاک روحیه اش رو از همون بچگی حسابی تحت تاثیر قرار داده. تحصیلاتشو تا دیپلم تو همین شهر خودش گذروند، بعدش برای مقطع کارشناسی رفت دانشگاه تبریز و برای ارشد هم رفت دانشگاه فردوسی مشهد و تو رشته ادبیات فارسی حسابی تو خودش غرق شد و مدرکشو گرفت. تو سال ۱۳۶۷ تو وزارت آموزش و پرورش استخدام شد و کلی معلمی کرد، تو شهرهای مختلف مثل بوشهر، مشهد و کرج. الانم تو مرکز تربیت معلم امیرکبیر کرج، زبان و ادبیات فارسی درس می ده. یعنی کسی که خودش اینقدر قشنگ شعر می گه، داره نسل بعدی رو هم با دنیای ادبیات آشنا می کنه، چه چیزی از این بهتر؟ وقتی به این زندگی نامه نگاه می کنی، تازه می فهمی این همه حس و عمق تو شعراش از کجا میاد؛ از یه زندگی پر از تجربه و درس و یادگیری.

دیگر آثار برجسته

مصطفی علی پور فقط «در پیراهن اردیبهشت» رو نداره که! کارنامه اش پر از آثار دیگه است که هر کدومشون به نوعی جای خودشون رو تو دل دوست داران ادبیات باز کردن. اگه بخوایم چند تاشونو اسم ببریم، می شه به اینا اشاره کرد: مجموعه شعر «از گلوی کوچک رود» که به خاطرش جایزه شعر شهادت رو هم گرفت. کتاب «هفت بند مویه» تو سال ۱۳۷۹ و کتاب «سال معلم» تو سال ۱۳۸۰ هم از طرف وزارت ارشاد تقدیر شدن. اینا نشون می ده که شاعر ما، یه عمره تو این میدون بوده و هر دفعه هم با یه کار جدید و قوی، خودشو ثابت کرده. علاوه بر اینا، کتاب های دیگه مثل «می تراود مهتاب»، «روایت تحلیلی زندگی و اندیشه حلاج»، «ساختار زبان شعر امروز»، «از همدان تا صلیب» و «زندگی و اندیشه شهاب الدین سهرودی» رو هم داره. پس می بینید که آقای علی پور فقط شاعر نیست، یه پژوهشگر و نویسنده هم هست و این خودش به اشعارش عمق و اعتبار بیشتری می بخشه و نشون می ده که با یه ادبیات شناس واقعی سروکار داریم. این ها همه برای کسانی که می پرسن مصطفی علی پور کیست؟، جواب های کاملی هستن.

جوایز و افتخارات

همونطور که گفتم، مصطفی علی پور به خاطر مجموعه شعر «از گلوی کوچک رود» تونست جایزه شعر شهادت رو بگیره. این فقط یکی از افتخاراتشه. کتاب «هفت بند مویه» و «سال معلم» هم که از طرف وزارت ارشاد تقدیر شدن. جالبه بدونید که برای کتاب «ساختار زبان شعر امروز» هم تونست مقام دوم نقد ادبی رو به دست بیاره. این جوایز و تقدیرها فقط یه نشونه کوچیک از ارزش کار این شاعره. وقتی یه نفر تو حوزه های مختلف ادبیات، از خود شعر گفتن بگیر تا نقد و پژوهش، اینقدر خوب عمل می کنه و مورد تقدیر قرار می گیره، یعنی با یه هنرمند تمام عیار طرفیم که واقعاً حرف برای گفتن داره و کارهاش هم توسط اهل فن به رسمیت شناخته شده. پس، با خیال راحت می تونید به سراغ آثارش برید و ازشون لذت ببرید.

نتیجه گیری: چرا باید در پیراهن اردیبهشت را خواند؟

خب، رسیدیم به آخر این سفر شعری مون. تا اینجا کلی با هم خلاصه کتاب در پیراهن اردیبهشت اثر مصطفی علی پور رو بررسی کردیم، از ساختارش گفتیم، رفتیم تو دل مضامینش، یه سری به سبک و سیاق شاعر زدیم و با خود مصطفی علی پور هم بیشتر آشنا شدیم. حالا سوال اینه: اصلاً چرا باید این کتاب رو خوند؟

جمع بندی نکات اصلی

اگه بخوایم خیلی خلاصه بگیم، در پیراهن اردیبهشت یه مجموعه شعره که از هر نظر می تونه دل شما رو ببره. از اشعار نیمایی گرفته تا غزل و رباعی، همه چی توش پیدا می شه. مضامینش اونقدر وسیع و عمیقه که هم می تونی توش عشق و عاطفه پیدا کنی، هم به طبیعت فکر کنی و هم نگاهی به مسائل فلسفی و اجتماعی بندازی. زبانش هم که ماشاءالله، هم روانه هم زیبا و پر از خیال. مصطفی علی پور با یه تسلط عجیب و غریب روی کلمات، کاری کرده که هر شعری تو این مجموعه، مثل یه تابلو نقاشی باشه که پر از رنگ و حس و حاله. این کتاب نشون می ده که تحلیل اشعار مصطفی علی پور چقدر می تونه هیجان انگیز باشه و با خودش چه کشف های تازه ای رو بیاره.

پیشنهاد به مخاطب

پس اگه دنبال یه کتاب شعر می گردید که فقط وقت گذرونی نباشه، اگه می خواید با یه اثر عمیق و پرمفهوم آشنا بشید که تا مدت ها تو ذهنتون بمونه، و اگه دوست دارید با یکی از صداهای اصیل شعر معاصر فارسی بیشتر آشنا بشید، شک نکنید که «در پیراهن اردیبهشت» دقیقاً همونیه که دنبالش هستید. این کتاب مثل یه دوست خوبه که تو لحظات مختلف زندگی می تونه همراهتون باشه و بهتون آرامش و تفکر هدیه بده. پیشنهاد می کنم حتماً یه نسخه ازش رو تهیه کنید و خودتون رو غرق کنید تو دنیای کلمات سحرآمیز مصطفی علی پور. اجازه بدید اردیبهشت این اشعار، مهمون دل و ذهنتون بشه.

دعوت به تعامل

راستی، شما تا حالا کتاب «در پیراهن اردیبهشت» رو خوندید؟ کدوم شعرش بیشتر از همه به دلتون نشسته؟ یا اصلاً چه برداشتی از این مجموعه دارید؟ خیلی دوست داریم نظرات شما رو بشنویم و با هم در مورد این کتاب قشنگ صحبت کنیم. پس حتماً تو بخش کامنت ها برامون بنویسید که چه حسی نسبت به این کتاب دارید یا اگه شعری از مصطفی علی پور رو دوست دارید، برامون به اشتراک بذارید. با هم یه جمع ادبی صمیمی رو بسازیم!

اگه هم تا الان این کتاب رو نخوندید و با این توضیحات مشتاق شدید که بخونیدش، می تونید نسخه چاپی یا حتی کتاب صوتی در پیراهن اردیبهشت رو از پلتفرم های معتبر تهیه کنید و از شنیدن صدای خود شاعر لذت ببرید.