شکایت از صاحبخانه برای افزایش اجاره

وقتی صاحبخونه محترم، بدون هماهنگی یا بیشتر از حد مجاز قانونی، اجاره رو بالا می بره، مستأجر حق داره شکایت کنه. این حق قانونی بهتون اجازه می ده از طریق مراجع قضایی، به خصوص شورای حل اختلاف، برای احقاق حق خودتون اقدام کنید. پس نگران نباشید، راه های قانونی برای مقابله با این موضوع وجود داره و این مقاله بهتون کمک می کنه تا این مسیر رو بهتر بشناسید.

توی این روزها که بازار مسکن حسابی آشفته شده و قیمت ها سر به فلک کشیده، خیلی از ما مستأجرها دغدغه تمدید قرارداد اجاره رو داریم. واقعیتش اینه که گاهی اوقات صاحبخونه ها، خواسته یا ناخواسته، مبلغ اجاره رو جوری بالا می برن که از عرف و قانون خیلی فاصله می گیره و حسابی ما رو به دردسر می ندازه. خب، توی این شرایط چیکار باید کرد؟ آیا دست مستأجر به جایی بند نیست؟ قطعاً نه! خوشبختانه قوانین مشخصی برای حمایت از مستأجرها وجود داره و اگر حس می کنید حق تون داره ضایع می شه، می تونید با آگاهی از این قوانین، از خودتون دفاع کنید. هدف ما اینه که توی این مقاله، خیلی خودمونی و گام به گام، همه اون چیزی رو که برای شکایت از صاحبخانه برای افزایش اجاره لازم دارید، بهتون بگیم. از همون اول که قرارداد رو می خونید تا وقتی که مجبور می شید پای تون به شورای حل اختلاف باز بشه، کنار هم این مسیر رو بررسی می کنیم تا دیگه از بابت این جور مسائل، استرس بی خودی نداشته باشید.

موجر چه زمانی می تواند اجاره را بیشتر کند؟ سقف قانونی افزایش اجاره در سال 1404

اصلاً بیایید ببینیم از نظر قانون، صاحبخونه چه موقعی حق داره اجاره رو بالا ببره و این افزایش تا چقدر مجازه. این موضوع خیلی مهمه چون بخش زیادی از سوءتفاهم ها و مشکلات، از همین بی اطلاعی شروع میشه.

قانون چی می گه؟ بررسی قوانین موجر و مستأجر

ما توی ایران دو تا قانون اصلی برای روابط موجر و مستأجر داریم: یکی قانون سال 1356 و اون یکی قانون سال 1376. قراردادهای اجاره ای که بعد از سال 1376 بسته شدن، بیشتر تابع قانون همون سال هستن. اما جدای از این قوانین، توی سال های اخیر، دولت برای کنترل بازار آشفته مسکن، مصوباتی رو برای تعیین سقف افزایش اجاره بها تصویب کرده که حسابی برای مستأجرها کاربردیه. این مصوبات، هر ساله توسط ستاد ملی تنظیم بازار مسکن یا نهادهای مشابه اعلام میشه و حکم قانون رو داره.

سقف افزایش اجاره سال 1404 (تهران، کلان شهرها، شهرستان ها)

یکی از مهمترین خبرها برای مستأجران، تعیین سقف قانونی افزایش اجاره بها هست که هرساله اعلام میشه. طبق آخرین مصوبات (که تا الان برای سال 1404 هم به قوت خودش باقیه و مبنای عمل هست)، سقف افزایش اجاره بها این طوریه:

• برای شهر تهران: حداکثر 25 درصد
• برای کلان شهرها (مثل مشهد، اصفهان، تبریز و…) و شهرهای بزرگ: حداکثر 20 درصد
• برای سایر شهرستان ها: حداکثر 15 درصد

نکته مهم اینجاست که این درصدها، سقف مجاز افزایش اجاره رو نشون میدن، یعنی صاحبخونه نمی تونه بیشتر از این مقدار، اجاره رو بالا ببره، مگر اینکه شما باهاش توافق کنید. این سقف ها معمولاً برای قراردادهایی اعمال میشه که مهلت شون تموم شده و قراره تمدید بشن. البته باید حواس تون باشه که این مصوبات، در طول سال ممکنه تغییر کنه، پس بهتره همیشه آخرین بخشنامه ها رو چک کنید.

کی افزایش اجاره غیرقانونی حساب میشه؟

افزایش اجاره بها توی چند تا حالت، غیرقانونی و غیرمنصفانه محسوب میشه و شما حق دارید بهش اعتراض کنید:

1. افزایش بیشتر از سقف مصوب: اگر صاحبخونه تون بیشتر از همون درصدهایی که بالا گفتیم (25% در تهران و…) درخواست افزایش اجاره رو داشته باشه، این کارش غیرقانونیه.
2. افزایش بدون توافق در قراردادهای بلندمدت با اجاره ثابت: اگر قرارداد شما چند ساله بوده و مبلغ اجاره برای این مدت ثابت تعیین شده، صاحبخونه بدون رضایت شما حق افزایش نداره.
3. افزایش پیش از پایان مدت قرارداد: تا وقتی قرارداد اجاره تون تموم نشده، صاحبخونه نمی تونه یه دفعه ای بیاد و بگه اجاره رو زیاد می کنم! مگر اینکه توی خود قرارداد، بندی در مورد افزایش اجاره در طول مدت قرارداد وجود داشته باشه که اون هم باید با شرایط خاصی باشه و معمولاً کمتر دیده میشه.

قبل از اینکه کار به شکایت بکشه: راه و چاه های اولیه

همیشه بهترین راه اینه که مشکلات رو بدون اینکه کار به جاهای باریک بکشه، حل و فصل کنیم. قبل از اینکه بخواید برای شکایت از صاحبخانه برای افزایش اجاره دست به دامن قانون بشید، چند تا کار هست که می تونید انجام بدید. این کارها نه تنها ممکنه مشکل رو دوستانه حل کنه، بلکه اگه کار به شکایت هم کشید، دست شما رو حسابی پُر می کنه.

قرارداد اجاره تون رو خوب بخونید!

اولین و مهمترین قدم اینه که برید سراغ همون قراردادی که امضا کردید. این کاغذ پاره ای که بهش میگن قرارداد، حکم سند رو داره و همه چیز توش نوشته شده. حسابی دقیق بخش های مربوط به افزایش اجاره، تاریخ انقضای قرارداد و هر بند دیگه ای که به تمدید و مبلغ اجاره مربوط میشه رو بخونید. گاهی اوقات توی خود قرارداد، شرط و شروطی برای افزایش اجاره گذاشته شده که باید طبق اون عمل بشه. دونستن این جزئیات، دید بهتری بهتون میده.

حرف زدن با صاحبخونه؛ راه حل اول و دوستانه

باور کنید یا نه، خیلی از مشکلات با یه گفت وگوی ساده و دوستانه حل میشه. قبل از هر اقدامی، یه وقت از صاحبخونه بگیرید و باهاش صحبت کنید. دلایلش رو برای افزایش اجاره بشنوید. شاید اون هم دلایل منطقی خودش رو داره، مثلاً افزایش هزینه های نگهداری ملک یا تغییرات شدید بازار. شما هم وضعیت مالی خودتون و شرایط شخصی تون رو براش توضیح بدید. سعی کنید پیشنهادهای عملی برای توافق ارائه بدید، مثلاً بگید «خب، بیاید اجاره رو یه مقدار کمتر از اون چیزی که می گید بالا ببریم و منم قول میدم برای دو سال دیگه تمدید کنم» یا «اجاره رو طی چند ماه تدریجی اضافه کنید». اگر به توافق رسیدید، حتماً حتماً این توافق رو کتبی ثبت کنید! یه کاغذ ساده به عنوان صورتجلسه یا الحاقیه به قرارداد کفایت می کنه و هر دو طرف امضا کنید. این کار جلوی سوءتفاهم های بعدی رو میگیره.

مدارک لازم رو جمع کنید؛ از شیر مرغ تا جان آدمیزاد!

قبل از هر نوع اقدام حقوقی، جمع آوری مدارک مثل آب خوردن حیاتیه. انگار دارید یه کوله پشتی برای یه سفر طولانی آماده می کنید، باید همه چیز رو توش بذارید. این مدارک شامل:

• اصل و کپی قرارداد اجاره: این مهمترین مدرک شماست.
• رسیدهای پرداخت اجاره بها و ودیعه: هرچیزی که نشون میده شما اجاره رو به موقع پرداخت کردید و ودیعه ای رو به صاحبخونه دادید.
• تمامی مکاتبات کتبی با صاحبخانه: اگه با صاحبخونه نامه ای رد و بدل کردید، ایمیلی فرستادید یا پیامک هایی دارید که توش در مورد اجاره بها صحبت شده (مثلاً درخواست افزایش یا اعتراض شما)، همه رو جمع آوری کنید. حتی اسکرین شات از چت ها هم می تونه کمک کننده باشه.
• هرگونه مدرک اثبات کننده نرخ عرفی اجاره در منطقه: مثلاً چند تا آگهی اجاره ملک مشابه توی همون منطقه، یا حتی گزارش شفاهی از چند تا بنگاه املاک که نشون بده اجاره های اون محدوده چقدره. این ها می تونه به دادگاه کمک کنه تا بفهمه درخواست صاحبخونه چقدر از عرف فاصله داره.

یادتون باشه که جمع آوری این مدارک نه فقط برای شکایت، بلکه حتی برای مذاکره هم دست شما رو حسابی پُر می کنه و نشون میده شما آدم با حساب و کتابی هستید.

چرا مشاوره با وکیل، حکم چراغ راه رو داره؟

شاید فکر کنید ای بابا، الان برای یه مشورت ساده هم باید پول وکیل بدم؟ اما باور کنید، مشاوره با یک وکیل متخصص توی این زمینه، قبل از اینکه هر اقدامی بکنید، می تونه شما رو از خیلی از دردسرها و هزینه های بیشتر نجات بده. وکیل با توجه به جزئیات پرونده شما و با شناختی که از قوانین داره، بهترین راهکار رو پیش پای شما میذاره و بهتون میگه که آیا اصلاً شکایت شما به جایی میرسه یا نه، و اگر میرسه، چطور باید این مسیر رو طی کنید. اینجوری هم وقتتون تلف نمیشه و هم پولی که قرار بود برای کارهای بیهوده خرج کنید، سیو میشه. در واقع، مشاوره اولیه با وکیل، مثل یه چراغ راهنما توی یه مسیر تاریکه.

گام به گام تا شکایت از صاحبخانه برای افزایش اجاره؛ مسیر قانونی پیش رو

خب، حالا فرض کنیم همه کارهای دوستانه رو انجام دادید، مدارک رو جمع کردید و مشاوره هم گرفتید، اما صاحبخونه همچنان روی حرف خودش اصرار داره و اجاره رو بیشتر از حد مجاز یا توافق اولیه می خواد. توی این مرحله، دیگه چاره ای نیست جز اینکه پای قانون رو وسط بکشید. نترسید، این مسیر ممکنه یه کم طولانی و پیچیده به نظر بیاد، ولی اگه گام به گام و با آگاهی جلو برید، می تونید به حقتون برسید. در ادامه، مراحل شکایت از صاحبخانه برای افزایش اجاره رو براتون توضیح میدم.

قدم اول: ارسال اظهارنامه؛ اخطار رسمی و قانونی

شاید اسم اظهارنامه به گوش تون خورده باشه، ولی ندونید دقیقاً چی هست و چه کاربردی داره. اظهارنامه در واقع یه جور اخطار رسمی و قانونیه که شما از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به صاحبخونه تون می فرستید. با این کار، رسماً بهش اعلام می کنید که درخواست افزایش اجاره بها غیرقانونیه یا بیشتر از سقف مجازه و شما بهش اعتراض دارید. اهمیت اظهارنامه اینه که:

• نشون میده شما برای حل مشکل، اول از روش های مسالمت آمیز اقدام کردید.
• در آینده، اگه کار به دادگاه کشید، ثابت می کنه شما اعتراض خودتون رو به موقع و به صورت رسمی اعلام کردید.

نحوه تنظیم و ارسال اظهارنامه:

برای تنظیم اظهارنامه، باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کنید. اونجا کارشناس ها بهتون کمک می کنن تا یه اظهارنامه درست و حسابی بنویسید. توی اظهارنامه باید حتماً این نکات رو بنویسید:

1. ماده قانونی مربوط به روابط موجر و مستأجر یا مصوبات سقف افزایش اجاره بها رو ذکر کنید.
2. بنویسید که صاحبخونه چقدر درخواست افزایش داره و این مقدار چقدر از سقف مجاز بیشتره.
3. به صورت مشخص درخواست تعدیل اجاره بها رو مطابق با قوانین داشته باشید.

بعد از تنظیم، اظهارنامه از طریق همون دفاتر خدمات قضایی برای صاحبخونه فرستاده میشه. معمولاً صاحبخونه مهلت قانونی داره تا به این اظهارنامه جواب بده. اگه جواب نده یا جوابش قانع کننده نباشه، شما می تونید برید سراغ مرحله بعدی.

قدم دوم: دادخواست تعدیل اجاره بها در شورای حل اختلاف

اگر با ارسال اظهارنامه هم مشکل حل نشد، دیگه چاره ای نیست جز اینکه دعوای تعدیل اجاره بها رو توی مراجع قضایی مطرح کنید. اینجا جاییه که شورای حل اختلاف وارد عمل میشه.

شورای حل اختلاف چی کار می کنه؟

شورای حل اختلاف، یه مرجع قضاییه که برای رسیدگی به پرونده های کوچیکتر و دعواهایی که خیلی پیچیده نیستن، تشکیل شده. طبق ماده 9 قانون شورای حل اختلاف، اگه روی خود قرارداد اجاره اختلافی نباشه، ولی موجر و مستأجر سر مبلغ اجاره (مثلاً افزایش یا کاهش اون) به مشکل بخورن، شورای حل اختلاف صلاحیت داره که به این موضوع رسیدگی کنه. یعنی هم شما مستأجر می تونید برید اونجا و هم صاحبخونه.

چطور دادخواست رو ثبت کنیم؟

دوباره باید به همون دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کنید. اونجا فرم های مربوط به دادخواست تعدیل اجاره بها رو تکمیل می کنید. یادتون باشه که عنوان دادخواست باید تقاضای تعدیل اجاره بها یا اعتراض به افزایش غیرقانونی اجاره بها باشه.

مدارک لازم برای دادخواست (چک لیست)

اون کوله پشتی مدارکی که قبلاً آماده کردید، الان حسابی به دردتون می خوره! ایناهاش:

• اصل و کپی قرارداد اجاره
• رسیدهای پرداخت اجاره بها (اگه دارید)
• کپی اظهارنامه ای که قبلاً برای صاحبخونه فرستادید (با برگه ابلاغیه)
• هرگونه مکاتبات کتبی یا پیامک های مرتبط با موضوع
• مدارک هویتی شما (شناسنامه، کارت ملی)
• در صورت لزوم، مدارک اثبات کننده نرخ عرفی اجاره در منطقه (مثل آگهی های مشابه)

جریان رسیدگی توی شورا چه جوریه؟ (نظر کارشناس، رأی)

بعد از اینکه دادخواست شما ثبت شد، پرونده تون به شعبه مربوطه توی شورای حل اختلاف محل ملک فرستاده میشه. شورا، هم شما و هم صاحبخونه رو احضار می کنه تا توی یه جلسه حاضر بشید و حرف هاتون رو بزنید. توی این جلسه، شورا مدارک رو بررسی می کنه و اگه لازم باشه، ممکنه پرونده رو به کارشناس رسمی دادگستری ارجاع بده.

کارشناس دادگستری، میره منطقه، تحقیق می کنه، قیمت های عرفی رو در میاره و با توجه به شرایط ملک (موقعیت، امکانات، متراژ و…) یه نظر کارشناسی در مورد اجاره بهای منصفانه ارائه میده. این نظر برای شورا خیلی مهمه. اگه شما یا صاحبخونه به نظر کارشناس اعتراض داشته باشید، می تونید اعتراض تون رو اعلام کنید. بعد از همه این مراحل، شورا رای خودش رو صادر می کنه و به شما و صاحبخونه ابلاغ میشه.

قدم سوم: پیگیری و اجرای حکم؛ تا حق به حق دار برسه!

خب، حالا که رای صادر شد، چی؟ اگه رای به نفع شما باشه و صاحبخونه مجبور بشه اجاره رو طبق سقف قانونی یا نظر کارشناس تعدیل کنه، باید پیگیری کنید تا رای اجرا بشه. اگه یکی از طرفین (شما یا صاحبخونه) به رای شورا اعتراض داشته باشید، می تونید توی مهلت قانونی (معمولاً 20 روز)، اعتراض تون رو ثبت کنید تا پرونده به دادگاه تجدیدنظر فرستاده بشه. بعد از اینکه رای قطعی شد، باید برای اجرای اون اقدام کنید.

تا کی وقت دارم شکایت کنم؟ (مهلت قانونی)

خبر خوب اینه که برای شکایت از صاحبخانه برای افزایش اجاره، شما تا 5 سال بعد از تاریخی که قرارداد شروع شده یا افزایش غیرقانونی اتفاق افتاده، فرصت دارید که دادخواست تعدیل اجاره بها رو ثبت کنید. پس اگه الان هم حس می کنید اجاره تون غیرمنصفانه بالاست، وقت دارید که پیگیری کنید.

تو بعضی شرایط خاص چه اتفاقی میفته؟

رابطه موجر و مستأجر همیشه یه خط صاف نیست و ممکنه پیچ و خم های خودش رو داشته باشه. بعضی وقتا شرایط خاصی پیش میاد که دونستن اونها بهتون کمک می کنه تا تصمیمات بهتری بگیرید و موقع شکایت از صاحبخانه برای افزایش اجاره غافلگیر نشید.

وقتی صاحبخونه نمی خواد قرارداد رو تمدید کنه

شاید یکی از استرس زاترین بخش های اجاره نشینی، همین باشه که صاحبخونه بگه قصد تمدید ندارم! اما این نداشتن قصد تمدید هم قانون و حساب و کتاب داره. صاحبخونه فقط توی چند مورد مشخص می تونه قرارداد رو تمدید نکنه:

1. نیاز به سکونت شخصی: اگه خود صاحبخونه یا یکی از افراد درجه یکش (پدر، مادر، فرزند) واقعاً نیاز به ملک برای سکونت داشته باشن. البته باید این موضوع رو اثبات کنه و نمی تونه فقط زبانی بگه!
2. تخریب و نوسازی: اگه قصد داشته باشه ملک رو کلاً خراب کنه و از نو بسازه.
3. فروش ملک: در صورتی که ملک رو فروخته باشه و خریدار جدید نیاز به سکونت داشته باشه.

توی این شرایط، شما به عنوان مستأجر حق دارید که مهلت کافی برای تخلیه و پیدا کردن خونه جدید داشته باشید (معمولاً حداقل 2 ماه از زمان اعلام رسمی). توی برخی موارد خاص (مثل قراردادهای قدیمی قبل از سال 1376 یا املاک تجاری) حتی ممکنه حق دریافت سرقفلی یا حق کسب و پیشه هم داشته باشید که البته بحث پیچیده ایه و حتماً باید با وکیل مشورت کنید.

فرق قرارداد رسمی و قولنامه ای چیه؟

فرق زیادی بین قراردادهایی که توی دفاتر اسناد رسمی ثبت میشن (سند رسمی) و قولنامه هایی که بین خودتون یا توی بنگاه های املاک نوشته میشن (سند عادی) وجود داره. توی دعاوی اجاره بها، قرارداد عادی هم اعتبار قانونی خودش رو داره و جای نگرانی نیست. بیشتر قراردادهای اجاره ای که ما می بندیم، از همین نوع عادی یا قولنامه ای هستن. چیزی که مهمه اینه که قرارداد، حتماً توسط دو تا شاهد امضا شده باشه تا اعتبارش بیشتر بشه و جای هیچ حرف و حدیثی باقی نمونه.

اگه صاحبخونه بگه خودش می خواد بشینه، ولی بعداً اجاره بده؟

این یکی از ترفندهای بعضی صاحبخونه هاست که بخوان مستأجر رو از ملک بیرون کنن. اگه صاحبخونه به بهانه نیاز شخصی ملک رو از شما تحویل گرفت و بعد از مدتی دیدید که ملک رو دوباره اجاره داده یا اصلاً خودش ننشسته، شما می تونید دوباره ازش شکایت کنید! توی این حالت، دادگاه می تونه صاحبخونه رو به پرداخت خسارت به شما محکوم کنه. اینجا هم جمع آوری مدارک مثل عکس گرفتن از آگهی های اجاره دوباره ملک، یا شهادت همسایه ها، حسابی به دردتون می خوره.

تعدیل اجاره بها توسط مالک در شرایط خاص

برعکس شما، صاحبخونه هم می تونه در شرایط خاصی درخواست تعدیل (افزایش) اجاره بها رو داشته باشه. مثلاً اگه مدت زمان زیادی از قرارداد گذشته باشه و اجاره بها با عرف بازار حسابی فاصله گرفته باشه، صاحبخونه هم می تونه دادخواست تعدیل اجاره بها رو به شورا بده. توی این مورد هم کارشناس رسمی دادگستری برای تعیین اجاره منصفانه وارد عمل میشه. این نشون میده که قانون فقط از یک طرف حمایت نمی کنه و سعی در ایجاد تعادل بین حقوق موجر و مستأجر داره.

بهترین راه برای جلوگیری از این مشکلات، اینه که از همون اول، قرارداد اجاره رو حسابی با دقت بخونید و اگر بند مبهمی داشت، حتماً از وکیل یا مشاور حقوقی کمک بگیرید. یه قرارداد شفاف و کامل، می تونه جلوی خیلی از اختلافات رو بگیره.

خلاصه کلام: با آگاهی، مستأجر توانمندی باشید

خب، رسیدیم به آخر داستان. توی این مقاله سعی کردیم خیلی صمیمی و دوستانه، همه جوانب مربوط به شکایت از صاحبخانه برای افزایش اجاره رو براتون توضیح بدیم. از سقف های قانونی افزایش اجاره بها توی سال 1404 گرفته تا مراحل گام به گام اعتراض و شکایت، همه رو با هم مرور کردیم.

اگه بخوام مهمترین نکاتی که گفتیم رو براتون جمع بندی کنم، میشه اینا:

1. اول از همه، قرارداد اجاره تون رو مثل سند طلا نگاه کنید و همه بندهاش رو دقیق بخونید.
2. قبل از اینکه کار به جاهای باریک بکشه، با صاحبخونه تون حسابی صحبت کنید و سعی کنید با مذاکره به یه نتیجه دوستانه برسید. اگه به توافقی رسیدید، حتماً کتبی ثبتش کنید.
3. مدارک، مدارک، مدارک! هرچیزی که مربوط به قرارداد، پرداخت ها و مکاتبات تون هست، حسابی جمع آوری کنید. اینا توی مراحل بعدی مثل یه گنج به دردتون می خوره.
4. سقف های قانونی افزایش اجاره بها (25% تهران، 20% کلان شهرها و…) رو همیشه یادتون باشه. هرچیزی بیشتر از این، غیرقانونیه.
5. اگر مذاکره و گفت وگو نتیجه نداد، قدم اول ارسال اظهارنامه رسمی از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضاییه.
6. اگر اظهارنامه هم کارساز نشد، می تونید با ثبت دادخواست تعدیل اجاره بها، توی شورای حل اختلاف پرونده رو پیگیری کنید. این شورا با کمک کارشناس رسمی، اجاره منصفانه رو تعیین می کنه.
7. وقت دارید! تا 5 سال بعد از شروع قرارداد یا افزایش غیرقانونی اجاره، فرصت شکایت دارید.
8. و از همه مهمتر، هیچ وقت از مشورت با یه وکیل متخصص غافل نشید. وکیل می تونه مثل یه قطب نما، بهترین راه رو نشونتون بده و از کلی دردسر و هزینه اضافی نجاتتون بده.

پس ببینید، لازم نیست وقتی صاحبخونه اجاره رو یهو بالا می بره، سرتون رو پایین بندازید و فقط غصه بخورید. شما حقوقی دارید که باید ازش دفاع کنید. آگاهی از این حقوق، مهمترین ابزار شماست. با همین اطلاعات و پیگیری درست، می تونید از حقتون محافظت کنید و نذارید کسی اون رو ضایع کنه. با آرامش و قدم به قدم، مسیر قانونی رو طی کنید و اجازه ندید استرس این مسائل، زندگی رو به کام تون تلخ کنه.

برای دریافت مشاوره حقوقی تخصصی در زمینه دعاوی اجاره بها و بررسی دقیق پرونده خود، حتماً با وکلای مجرب و متخصص ما تماس بگیرید. ما اینجا هستیم تا با دانش و تجربه خودمان، در این مسیر پر چالش کنار شما باشیم و به شما کمک کنیم تا به بهترین نتیجه ممکن برسید.